Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/10790 Esas 2022/25064 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir karar temyiz edilmiştir. Sanık tehdit suçundan yargılanmaktadır. Yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından dolayı, sanık hakkında açılan kamu davası düşürülmüştür. Bu kapsamda 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek karar verilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)'nun 66/1-e maddesi tehdit suçunu düzenlemekte, 67/2. maddesi ise cezayı belirlemektedir.
CMK'nın 223/8. maddesi ceza davalarında zamanaşımını düzenlerken, 321. maddesi ise hükümlerin bozulmasına ilişkin olarak uygulanmaktadır. CMK'nın 322. maddesi ise yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen hallerde karar verilmesine olanak tanımaktadır.
5320 sayılı Kanun ise CMK'nın yürürlük tarihini düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit

K A R A R
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "01/07/2013" yerine "2013" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.    
Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından, o yer Cumhuriyet savcısı ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un  8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık  hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 12/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.