Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/26151 Esas 2022/25457 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın kasten yaralama ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından verilen hüküm açıklanmamasının geri bırakılması kararlarına yalnızca itiraz yolu açık olup, temyize konu edilemediği belirtilmiştir. Sanığın tehdit suçundan mahkumiyet hükmünün ise temyiz isteği reddedilmiştir. Mahkeme kararı incelendiğinde, sanığın tehdit eyleminin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu tespit edilmiş; TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sırasında yapılan hesap hatası sebebiyle sonuç hapis cezasının yanlış tayin edildiği ancak aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı belirtilmiştir. Temyiz davasının esastan reddedilmesiyle hüküm onanmıştır. TCK’nın 62. maddesi, hapis cezasının süre hesaplaması için kullanılan madde olarak kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, kasten yaralamaya teşebbüs, tehdit

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık hakkında kasten yaralama ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı yalnızca itiraz yolu açık olup, yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... (...)'ün tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası istemi hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B- Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sırasında yapılan hesap hatası sebebiyle sonuç hapis cezası “2 yıl 1 ay” yerine “1 yıl 13 ay” olarak eksik tayin edilmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ... (...)’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 15/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.