Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/13811 Esas 2022/25595 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Sanığın tehdit ve hakaret suçlarına karşı cezalandırılması gerekiyordu ancak mahkeme, suç tarihine göre yasal zamanaşımının gerçekleştiğini fark etmeyerek, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresini dikkate almamıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur ve davalar düşmüştür. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve CMK'nın 223/8. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

K A R A R
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suçlara ilişkin yasa maddelerinde öngörülen cezaların üst sınırı uyarınca, sanık hakkında ilk mahkumiyet kararının verildiği 12/06/2012 tarihine göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresi de eklendiğinde 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği gözetilmeden kamu davalarının düşürülmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı biçimde karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...'un temyiz nedenleri yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un  8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 19/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.