Esas No: 2020/26014
Karar No: 2022/25678
Karar Tarihi: 20.12.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/26014 Esas 2022/25678 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2020/26014 E. , 2022/25678 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükmün açıklanmasına neden olan kasıtlı suçun, TCK'nın 191/1. maddesi uyarınca hükmolunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma olması ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesinin değiştirilmiş olması ve anılan Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesindeki düzenleme karşısında; bu suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükümlerin açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Sanığın aşamalarda mağdurlara yönelik tehdit eylemlerini kabul etmemesi, müşteki ...'in duruşmadaki beyanında sanığın silahla tehdit eyleminden bahsetmemesi, müşteki ...'e karşı işlediği suçta kullanıldığı iddia olunan bıçağın ele geçmemesi ve müşteki ...'in tanık beyanı ile desteklenmeyen soyut beyanı dışında sanığın mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yerinde görülmeyen gerekçeyle mahkumiyet hükümleri kurulması,
3-Yaralama suçunda sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK'nın 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle CMK'nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
4-Gerekçe kısmında sanığın suç tarihinde eşi olan müşteki ...'i iterek yaraladığının kabul edilmesine rağmen sanık hakkında TCK'nın 86/3-a maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini ve hüküm kısmında sanığın yaralama eylemini bıçakla gerçekleştirdiği belirtilerek aynı Kanunun 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşturulması,
5- Kabule göre; 6763 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi uyarınca, uzlaştırma kapsamına giren bir suçun bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte ve aynı mağdura karşı işlenmiş olması halinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, somut olayda TCK'nın 106/1-1. maddesi uyarınca açılan davanın mağdurunun ..., TCK'nın 106/2-a ve 86/2,3-e maddeleri uyarınca açılan davaların mağdurunun ise ... olması nedeniyle CMK'nın 253/3. maddesinin artık uygulama alanı bulunamayacağının anlaşılması karşısında, sanığa atılı TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan usulüne uygun uzlaştırma işlemleri yerine getirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...'ün temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 20/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.