Esas No: 2015/18167
Karar No: 2015/2781
Karar Tarihi: 22.06.2015
Kasten yaralama - mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/18167 Esas 2015/2781 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın müşterek evi terk ettikten sonra eşyalarını almak için geri gelen katılan eşi ve ailesi ile karşılaştığında katılanların içinde bulunan araca vurarak zarar verdiği, katılan ..."i "seni öldürürüm, sen bittin, sen göreceksin" diyerek tehdit ederek yumrukla vurduğu, katılanlar ... ve ... "nin araçtan inerek olaya müdahale etmeleri üzerine sanığın katılan ... "ya "orospu, seni öldüreceğim" diye tehdit ve hakaret ederek vurmak suretiyle basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, yine diğer katılan ... e de tekme ile vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaraladığı anlaşılan olayda, sanığın savunması, doktor raporları, katılanların anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre mahkemenin mahkumiyete yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
1- Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hakaret, tehdit ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sanığın katılanlara karşı tehdit suçunu tek eylemle değil ayrı ayrı gerçekleştirdiği anlaşıldığından tebliğnamede zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a- Suç tarihi itibariyle sanığın zarar verdiği aracın kayınpederine ait olduğunun sabit olması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 167/1-b maddesinde şahsi cezasızlık sebebi olarak öngörülen “üstsoy veya altsoyunun veya bu derecede kayın hısımlarından birinin zararına olarak işlenmesi hâlinde, ilgili akraba hakkında cezaya hükmolunmaz” hükmü gereği sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/4-b maddesi gereği ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi;
b- Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından verilen kararlara yönelik olarak, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarih ve 2008/250-13 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan zarar kavramının, kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dâhil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak suçtan doğan maddi zararlarda dikkate alınması gereken bir unsur olduğu anlaşılmakla; hakaret ve tehdit suçlarının işlenmesi ile oluşmuş somut bir zarardan söz edilemeyeceği gözetilmeden ve suç tarihi itibariyle kasıtlı suçtan mahkûmiyeti bulunmayan ve yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dikkate alınarak sanık hakkında “Sanığa verilen cezanın ertelenmiş olması, karşı tarafın şikayetinin devam etmesi ve zararın giderilmemesi nedeniyle” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.