Sanıklar Ö... K..., S.... K..., M...... K... ve Ş..... K... hakkında mağdur Y......"ı yaralamak suçundan açılan kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle TCY.nın 456/4 ve 460. maddeleri uyarınca ortadan kaldırılmasına, tüm sanıkların "mağdur M..... P...."ı yaralamak" eylemleri nedeniyle TCY.nın 456/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve verilen cezanın 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ayrı ayrı ertelenmesine ilişkin Gaziantep 5.Asliye Ceza Mahkemesince verilen 22.03.2004 gün ve 925-251 sayılı karar sanıkların temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 18.7.2005 gün ve 231-11326 sayı ile;

"1- Sanıklar M...... K... ve Ş..... K...."a ilişkin hükümlere yönelik temyizde;

Dilekçenin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, Ceza Yargılama Yasasının 317. maddesi uyarınca sanıklar M...... K... ve Ş..... K...."un tebliğnameye uygun olarak temyiz isteğinin reddine,

2- Sanıklar Ö... K... ve S.... K..."a ilişkin hükümlere yönelik temyize gelince;

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7. maddesinde "zaman bakımından uygulama" 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesinde ise, "lehe olan hükümlerin uygulanmasında usul" kurallarının düzenlenmesi, ayrıca 5252 sayılı Kanunun 12. maddesi ile 765 sayılı Türk Ceza Kanununun yürürlükten kaldırılması, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Kanunların hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe girmiş bulunması karşısında;

5237 sayılı Kanunun 7. ve 5252 sayılı Kanunun 9. maddeleri uyarınca, sanıkların hukuki durumunun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun hükümleri de nazara alınarak yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması" isabetsizliğinden bozulmuş,

Yargıtay C.Başsavcılığınca 4.4.2006 gün ve 198210 sayı ile;

"Mahalli mahkemece her dört sanığın da mağdur M..... P...."ı yaralamaları nedeniyle 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, cezalarının ertelenmesine karar verilmiştir.

Gıyaplarında kurulan hüküm bütün sanıklara 14 Mayıs 2004 tarihinde tebliğ edilmiş, sanıklardan M..... ve Ş.... 13.05.2004, Ö... ve S.... 24.05.2004 tarihinde hükmü temyiz etmişlerdir.

Yüksek 3. Ceza Dairesince M..... ve Ş...."in istemleri doğrultusunda, esasa ilişkin inceleme yapılması gerekirken, bu sanıkların istemlerinin reddine, Ö.... ve S....."in istemlerinin reddine karar verilmesi gerekirken de bu sanıkların istemleri değerlendirilerek haklarındaki hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

Yüksek Daire ilamının itirazen incelenerek, temyiz istemlerinin reddi gereken sanıklarla ilgili kısım için geçen süre itibariyle sanıklar aleyhine itiraz yoluna başvurulamamakla, istemleri reddedilen M…

….. ve Ş…

….. haklarındaki temyiz istemlerinin reddine ilişkin hükmün kaldırılarak, bu sanıkların istemleri doğrultusunda inceleme yapılmasına karar verilmesi" gerektiği görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurulmuştur.

Dosya Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Olağan kanun yollarından olan temyiz incelemesinin yapılabilmesi için bir temyiz davası açılmış olmalıdır. Temyiz davasının açılabilmesi için de, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Yasasının 310 uncu maddesine göre iki koşulun varlığı gereklidir.

Bunlardan ilki süre koşuludur. Usul Yasası 310 uncu maddesinde, genel kural olarak tarafların temyiz isteğinde bulunabilecekleri süreyi hükmün tefhiminden, tefhim edilmemişse, tebliğinden başlamak üzere bir hafta olarak belirlemiştir. Temyiz süresi 1412 sayılı CMUY"nın 310 uncu maddesinin 3. fıkrasındaki ayrıksı durum hariç olmak üzere, hükmün açıklanması sırasında hazır bulunanlar yönünden bu tarihte, yokluklarında hüküm verilenler yönünden ise gerekçeli kararın tebliği tarihinde başlar.

Temyiz davasının açılabilmesi için gerekli ikinci koşul ise istek koşuludur. Yargılama hukukunun temel prensiplerinden olan "Davasız yargılama olmaz." ilkesine uygun olarak temyiz davası kendiliğinden açılmaz, bu konuda bir isteğin bulunması gereklidir. CMUY"nın halen yürürlükte bulunan 315 inci maddesinin 1 inci fıkrası ile bu kuraldan uzaklaşılmış ve bazı ağır mahkûmiyetlerde istek şartından sanık lehine vazgeçilerek, temyiz incelemesinin kendiliğinden (re"sen) yapılması kabul edilmiş ise de, onbeş yıl ve daha fazla hürriyeti bağlayıcı cezalara ilişkin hükümler dışında kalan kararlarda, süre ve istek koşullarına uygun temyiz davası açılmamışsa hükmün Yargıtay"ca incelenmesi olanaksızdır.

İncelenen dosyada; Sanıklar Ö... K..., S.... K..., M...... K... ve Ş..... K... hakkında mağdur Y......"ı yaralamak suçundan açılan kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle TCY.nın 456/4 ve 460. maddeleri uyarınca ortadan kaldırılmasına, tüm sanıkların "mağdur Mehmet Polat"ı yaralamak" eylemleri nedeniyle TCY.nın 456/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve verilen cezanın 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ayrı ayrı ertelenmesine ilişkin Gaziantep 5.Asliye Ceza Mahkemesince sanıkların yokluklarında verilen 22.03.2004 gün ve 925-251 sayılı karar, tüm sanıklara 14.5.2004 tarihinde tebliğ edilmiş, hüküm sanıklar Ö... K... ile S.... K... tarafından yasal bir haftalık süreden sonra 24.5.2004 tarihinde, sanıklar M...... K... ile Ş..... K... tarafından ise henüz temyiz süresinin başlamadığı 13.5.2004 tarihinde temyiz edilmiş, ancak Özel Dairece yanılgılı bir değerlendirme ile, sanıklar M...... K... ve Ş..... K...."un temyiz isteğinin süresinde olmadığının kabulü ile bu sanıkların temyiz isteminin reddine, hükmü yasal süre içinde temyiz etmeyen sanıklar Ö... K... ve S.... K... hakkında ise verilen hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

Sanıklar Ö... K... ve S.... K... hakkında Özel Dairece verilen bozma kararına karşı yasal sürenin geçmesi nedeniyle itiraz yasa yoluna başvurulamadığı, sanıklar M...... K... ve Ş..... K... haklarında Özel Dairece verilen temyiz isteminin reddine ilişkin karara yönelik itirazda ise başvurunun sanıklar lehine olması nedeniyle 30 günlük süre aranmayacağından,

Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulüne, Özel Dairenin sanıklar M...... K... ile Ş..... K... haklarındaki temyiz isteminin reddine ilişkin kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan sanıklarla ilgili olarak temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle,

1-Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,

2-Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 18.07.2005 gün ve 231-11326 sayılı bozma ve red ilamının, sanıklar M...... K... ile Ş..... K..."un temyiz istemlerinin reddine ilişkin bölümünün KALDIRILMASINA,

3-Dosyanın anılan sanıkların temyizi ile ilgili olarak inceleme yapılmak üzere, Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 25.04.2006 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.