"İçtihat Metni"
Tehdit suçundan sanık G.... E..... "un, TCY.nın 191/2, 51/1, 647 sayılı Yasanın 4, 5 ve 6. maddeleri uyarınca sonuçta 981.468.000 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına, bu cezasının 20 eşit taksitte alınmasına ve ertelenmesine ilişkin Ordu/Ulubey Asliye Ceza Mahkemesince 27.02.2003 gün ve 4-6 sayı ile verilen kararın sanık ile üst C.savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 19.07.2005 gün ve 23760-9376 sayı ile;
"Sanığın, iddianamede açıklanan, teslim aldığı hacizli malı/malları isteğe rağmen icra dairesine vermeme biçimindeki eyleminin, hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 4949 sayılı Yasanın 93. maddesiyle İİY.na eklenen özel nitelikteki 336/a maddesi hükmüne uymakla birlikte; 2004 sayılı İİY.da değişiklik yapan 31.05.2005 gün ve 5358 sayılı Yasanın 23. maddesi uyarınca İİY.nın 336/a maddesi yürürlükten kaldırılmış ve bu hüküm 01.06.2005 günlü ve 25832 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmakla, İcra ve İflas Yasası uygulamasından doğan yedieminlik yükümlülüğüne uymama suçları 5237 sayılı TCY.nın 289. maddesi kapsamına alınmış ise de, 18.05.2005 gün ve 25819 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 5349 sayılı Yasayla değişik 04.11.2004 tarih ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 7. maddesi uyarınca kanunlarda hafif hapis veya hafif para cezası olarak öngörülen yaptırımlar idari para cezasına dönüştürülmüş olması karşısında, sözü edilen yasal düzenlemeler ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 24. maddesi gözetilerek sanığın hukuksal durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu" gerekçesiyle hükmün diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.
Yargıtay C.Başsavcılığı ise 27.03.2006 gün ve 195650 sayı ile;
"Sanık hakkında açılan davanın, kararın ve tebliğname kapsamı ve temyiz istemi tehdit suçuna yönelik olmasına nazaran Yüksek Dairece yedieminlik yükümlülüğüne uymama suçundan karar verildiği, bu nedenle tehdit suçundan karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir" görüşüyle itiraz yoluna başvurarak Özel Daire kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Dosya Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanık hakkında, silahla ölümle tehdit suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonunda eylemi sabit görülerek cezalandırılmasına karar verilmiş olup, bu hüküm sanık ve üst C.savcısı tarafından temyiz edilmiştir.
Özel Dairece yapılan temyiz incelemesinde ise, sanığın eylemi yedieminlik yükümlülüğüne aykırı davranma olarak nitelendirilerek yasa bozması yapılmıştır. Görüldüğü gibi bozma kararı dosya kapsamı ile uyumlu değildir.
Bu itibarla haklı nedenlere dayanan Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının kabulüne ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 19.07.2006 gün ve 23760-9376 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
3- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 18.04.2006 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.