Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/1566 Esas 2020/4540 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1566
Karar No: 2020/4540
Karar Tarihi: 11.06.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/1566 Esas 2020/4540 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2018/1566 E.  ,  2020/4540 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
    KARAR
    Davacı vekili, 6831 Sayılı Orman Kanunun 16. maddesi gereğince, Seben Orman İşletme Müdürlüğü hudutları dahilinde kalan 25.003 metre karelik ormanlık alanda davalı şirkete Hammadde-Maden arama, işletme, tesis ve altyapı tesis izni verildiğini, 14/01/2011 tarihli taahhüt senedi alınarak davalıya yerin teslim edildiğini, teslim edilen yerin izin başlangıç ve bitiş tarihinin 25/10/2010-16/04/2018 tarihleri arası olduğunu, taahhüt senedinin 3. maddesi gereğince, ek devlet hakkı olarak tahakkuk eden 2008 yılına ait 5.522,59 TL"nin 31/06/2009 tarihinde, 2009 yılına ait 815,04 TL"nin 31/06/2010 tarihinde, 2010 yılına ait 2.045,67 TL"nin 31/06/2011 tarihinde yatırılması gerekirken, davalı tarafın 2008,2009 ve 2010 yıllarına ait ek devlet hakkını KDV"siz gecikme faizsiz olarak 09/01/2012 tarihinde; 2011 yılına ait ek devlet hakkını ise KDV"siz gecikme faizsiz olarak 02/07/2012 tarihinde yatırdığını, belirtilen yıllara ait ek devlet hakkının süresinde ödemediğinden, ödeme yapıldığı tarihlerde ise ana paranın KDV"siz ve gecikme faizinin eksik ödediğini belirterek fazlaya ait talep ve dava hakları saklı tutularak 8.341,70 TL"nin hesaplama cetvelinde belirtilen 28/02/2014 tarihinden itibaren işleyecek 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsiline Hakkındaki Kanunun 51. maddesinde belirtilen oranda gecikme faizi ve KDV"si ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı, davaya cevap vermemiştir.
    Mahkemece, davanın kabulü ile 5.743,05 TL asıl alacağa 28.02.2014 tarihinden itibaren 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkındaki Kanunun 51.maddesinde belirtilen oranda gecikme faizi ve KDV"si uygulanarak davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    6100 sayılı HMK.nun 297/2. maddesi "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir" düzenlemesine yer verilmiştir. Anılan yasal düzenlemenin de gereği olarak mahkemece verilen hükmün, infazda tereddüt yaratmayacak mahiyette olması gerekmektedir.
    Somut olayda, davacı dava dilekçesinde, davacı kurumun yaptığı hesap cetveline bağlı kalarak 5.743.05 TL asıl alacak ve 2.598.65 TL gecikme faiz alacağı olmak üzere toplam 8.341.70 TL"nin davalıdan tahsilini talebinde bulunulmasına rağmen, mahkemece HMK 297/2.maddesine aykırı olarak gecikme faize ilişkin talep hakkında olumlu-olumsuz karar verilmemiş olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı taraf yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara