Esas No: 2021/5540
Karar No: 2022/5817
Karar Tarihi: 13.12.2022
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/5540 Esas 2022/5817 Karar Sayılı İlamı
6. Hukuk Dairesi 2021/5540 E. , 2022/5817 K.Özet:
Davacı, kooperatifin Yönetim Kurulu Karar defterini kaybettiğini ve zayi belgesi verilmesini talep etti. Ancak mahkeme, davacının özen yükümlülüğünü yerine getirmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. İstinaf mahkemesi de aynı kararı onadı. Temyiz istemi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi, davanın çekişmesiz yargı işi kapsamında olduğunu ve temyiz yoluna başvurulamayacağını belirtti. Bu nedenle, temyiz istemi reddedildi.
Kanun maddeleri:
- TTK’nun 82/7. maddesi: Zayi belgesi verilmesi istemi hakkında
- HMK’nın 382/(1)e-1 maddesi: Çekişmesiz yargı işi kapsamındaki dava kararlarının temyizi
- HMK’nın 362/(1) ç. maddesi: Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen çekişmesiz yargı işi kararlarının temyizi yapılamaz.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul 21. Asliye Ticaret Mahkemesi
- K A R A R -
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkili kooperatifin 31.08.2020 tarihinde Yönetim Kurulu Karar defterini kaybettiğini, bu durumun yerel gazete ve maliyeye de bildirildiğini belirterek ticari faaliyetine devam edebilmek için zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, dosya kapsamı ve toplanan delillere göre; davacının tacir olduğu, defterlerin uhdesinde iken kendi kusuru ile kaybolduğu, davacının özen yükümlülüğünü yerine getirmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Anılan karara karşı davacı vekilince istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, TTK’nun 82/7. maddesi uyarınca hasımsız olarak açılan zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir. Dava, açıklanan bu niteliği itibariyle HMK’nın 382/(1)e-1 maddesi uyarınca çekişmesiz yargı işi kapsamındadır. İlk derece mahkemelerinin çekişmesiz yargı işleri bakımından verdikleri kararlara karşı vaki istinaf başvuruları bakımından Bölge Adliye Mahkemelerince verilen kararlara karşı, HMK’nın 362/(1) ç. maddesi uyarınca temyiz yoluna başvurulamaz. Bu nedenle anılan kararın temyizi mümkün olmadığından temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine,13/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.