Tehdit - kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/18225 Esas 2015/2536 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18225
Karar No: 2015/2536
Karar Tarihi: 15.06.2015

Tehdit - kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/18225 Esas 2015/2536 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, annesi ve üvey babasıyla yaşadığı eve gece girerek annesiyle tartışmış, annesinin sırtına kürek vurarak yaralamış ve evin camını kırmıştır. Ayrıca, annesi ve üvey babasına yönelik tehditler savurmuştur. Sanık, tehdit ve yaralama suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, hükmün TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünün çıkartılıp yerine, “TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi gerekmektedir. Ayrıca, sanığın mala zarar verme suçundan mahkum edilmesine gerek olmadığı, bu suç nedeniyle ceza verilmemesi gerektiği de tespit edilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 53. maddesi, 151/1. maddesi ve 167/1-b maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 223/4-b ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesidir.
23. Ceza Dairesi         2015/18225 E.  ,  2015/2536 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tehdit, kasten yaralama, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Annesi katılan ... ile üvey babası katılan ...’ün birlikte yaşadığı eve gece vakti gelen sanığın, annesi ile tartışmaya başladığı, annesinin sırtına kürekle vurarak annesini basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, annesi ve üvey babasına hitaben “ ikinizi de öldürürüm, evde sizi diri diri yakarım” demek suretiyle müteselsilen tehdit ettiği, ardından kürekle evin camına vurmak suretiyle evin camını kırdığı iddia ve kabul olunan olayda;
    1)Sanığın katılanlara karşı zincirleme biçimde tehdit ve katılan ...’e karşı basit yaralama suçları bakımından verilen mahkumiyet hükümlerinin incelemesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,




    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    2)Sanığın katılanlara yönelik mala zarar verme suçu bakımından verilen mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde;
    a)Sanığın, aynı zamanda annesinin de oturduğu evin camını kırmak suretiyle TCK"nın 151/1. maddesi kapsamında mala zarar verme suçunu işlediği dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK"nın 167/1-b ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-b maddelerine göre şahsi cezasızlık hükümleri gereğince sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına kara verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
    b)Kabule göre de;
    TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara