MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, evi terk eden eşini almak amacıyla kayınvalidesi olan şikayetçi ... ve kayınpederi ..."ın evine gittiğinde çıkan tartışma sırasında şikayetçilere yönelik tehdit ve hakaret beyanında bulunduğu ve şikayetçilere ait evin kapısını kırmak suretiyle mala zarar verme, hakaret ve tehdit suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
1-Mala zarar verme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Oluşa, kısmi ikrar içeren sanık savunmalarına, katılan aşamalardaki beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; kayınpederi ve kayınvalidesi olan şikayetçilere yönelik sizi öldüreceğim şeklinde beyanda bulunan sanığın, sabit görülen eyleminin tehdit suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün 4. bendinde; sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verildiği halde hükmün 5. bölümünde hapis cezasının TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verilmek suretiyle hükümde çelişki oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.