Esas No: 2007/7-194
Karar No: 2007/189
Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2007/7-194 Esas 2007/189 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık P...... T..... Elektronik San. ve Tic. A.Ş.nin kambiyo yükümlülüğünü süresinden sonra yerine getirmemesi suçuna dönüştüğü kabul edilerek, hakkında açılan kamu davasının ön ödeme nedeniyle ortadan kaldırılması istenmiştir. Yargıtay'ın incelemesi sonrasında ise ön ödemeye esas para cezasının nedeni itibariyle düşme (ortadan kaldırma) kararı kesin nitelikte kabul edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanunun 3. Maddesi (a) bendi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119. Maddesi
- 4961 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un geçici 2. Maddesi
- 5219 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 305 ve 317. Maddeleri
Ceza Genel Kurulu 2007/7-194 E., 2007/189 K.
"İçtihat Metni"
Sanık P...... T..... Elektronik San. ve Tic. A.Ş.ne yüklenen kambiyo yükümlülüğünü yerine getirmemek suçunun, nitelik değiştirerek kambiyo yükümlülüğünü süresinden sonra yerine getirmek suçuna dönüştüğünün kabulüyle sanık şirket hakkındaki kamu davasının ön ödeme nedeniyle 765 sayılı TCY"nın 119. maddesi uyarınca ortadan kaldırılmasına ilişkin İstanbul 3. Asliye Ceza Mahkemesince 28.05.2003 gün ve 1728-792 sayı ile verilen kararın katılan Hazine vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 01.07.2004 gün ve 19005-9012 sayı ile;
"Hükümden sonra 06.08.2003 gün ve 25191 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren "Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılmasına Dair 4961 sayılı Kanunun" geçici 2. maddesindeki düzenlemelere ve anılan yasanın yürürlüğe girmesinden önce ithalat taahhüt hesabının kapatılmış bulunmasına göre TCK.nun 2. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek bir hüküm kurulmasının gerekmesi" gerekçesiyle hükmün diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkemece 20.05.2005 gün ve 1197-368 sayılı kararı ile;
"Daha önce gelen kambiyo yazısına göre hesabın süresi dışında kapatıldığı, bu nedenle tamamen kapatılmamış olup, süre dışında kapatma nedeniyle ön ödemelik hale dönüştüğünden, tebligat üzerine ön ödemenin yapılması, 4961 sayılı Kanuna göre sanık şirketin daha lehine olacağı" gerekçesiyle önceki hükümde direnilmiştir.
Bu hükmün de süresi içinde katılan vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının 18.05.2005 günlü ve "direnme kararının bozulması" istekli tebliğnamesiyle Yargıtay 7. Ceza Dairesine ve Özel Dairece de Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle Yargıtay Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
1- Yargılama konusu maddi olayın;
Sanık şirketin televizyon parçaları ithalatı için bir İsviçre şirketine 211.638,42 Amerikan
Doları bedeli transfer etmesine karşın süresi içinde ithalatı gerçekleştirmeyerek ithalat taahhüt hesabını zamanında kapatmaması ve hakkında açılan kamu davasının yargılaması sırasında 02.04.2003 tarihinde süresinden sonra kapatması şeklinde gerçekleştiği,
2- Yargıtay 7. Ceza Dairesi ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nca çözümlenmesi gereken hukuki uyuşmazlığın;
1567 sayılı Türk Parasının Kıymetini Koruma Hakkında Yasanın 3/a maddesinin mi yoksa bu yasada değişiklik yapılmasına dair 4961 sayılı Yasanın geçici 2. maddesindeki düzenlemenin mi sanık lehine sonuç doğuracağına ilişkin olduğu,
3- Ön sorun;
Genel Kurulca uyuşmazlığın esasına girilmeden önce, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığının belirlenmesi hususunun "ön sorun" olarak değerlendirilmesi gerektiği ileri sürüldüğünden, bu konunun Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca öncelikle ele alınıp değerlendirilmesine karar verildiği,
4- Ön soruna ilişkin değerlendirme;
Ceza Genel Kurulunun 02.05.1983 gün ve 65/199, 02.05.1994 gün ve 97-126 sayılı kararlarında vurgulanan yerleşik uygulamalara göre, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirlemek için, hüküm tarihindeki yasal düzenlemenin dikkate alındığı,
Ön ödeme nedeniyle davanın ortadan kaldırılmasına ilişkin kararların temyiz edilebilir nitelikte olup olmadıkları saptanırken de aynı ölçünün göz önüne alınmasının gerektiği, buna göre, ön ödemede belirtilen para cezasının miktarı, hüküm tarihi itibariyle CYUY"nın 305. maddesindeki kesinlik sınırının üstünde ise ön ödeme nedeniyle verilen düşme (ortadan kaldırma) kararlarının da temyiz edilebileceği, aksi takdirde bu kararların kesin nitelikte olacağı, nitekim Ceza Genel Kurulu"nun 05.02.1990 gün ve 367-6 sayılı kararında da aynı hususun vurgulandığı,
CYUY"nın 305. maddesinin, Yerel Mahkemenin direnme hükmünden önce 21.07.2004 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren, 5219 sayılı Yasa ile değişik hükmü uyarınca, 2 milyar liraya kadar para cezasına dair hükümlerin kesin nitelikte olup, temyizinin olanaklı olmadığı,
Öte yandan, Ceza Genel Kurulu"nun 04.10.1993 gün ve 187-227 sayılı kararında vurgulandığı üzere, suç vasfına yönelik temyiz halinde kesin nitelikteki hükümlerin de bu hususla sınırlı biçimde Yargıtay denetimine tâbi bulunduğu,
Açıklanan bu ilkeler ışığında olay incelendiğinde;
Yerel Mahkemenin, sanık şirketin ithalat hesabını süresinden sonra kapattığı ve 1567 sayılı Yasanın 3/a maddesinde düzenlenen ön ödemeye tabi bulunan bu suçtan dolayı yapılan öneriye uyarak, yargılama giderleri ile birlikte toplam 347.300.000 TL parayı süresi içinde 13.05.2003 tarihinde Maliye veznesine yatırdığı gerekçesiyle, sanık şirket hakkındaki kamu davasının 765 sayılı TCY"nın 119. maddesi uyarınca ortadan kaldırılmasına ilişkin önceki kararında direndiği, katılan vekilinin bu hükmü neden göstermeden temyiz ettiği,
Suç niteliğine ilişkin açık bir temyiz olmadığı gibi, sanık şirketin ithalat taahhüt hesabını süresinden sonra kapatması eyleminin başka bir suça dönüşmesi olasılığının da bulunmadığı,
Görüş ve kanaati benimsendiğinden,
Ön ödemeye esas para cezasının miktarı itibariyle düşme (ortadan kaldırma) kararı kesin nitelikte olduğundan, katılan vekilinin temyiz inceleme isteminin CYUY"nın 305 ve 317. maddeleri uyarınca reddi gerekir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1-Katılan vekilinin temyiz inceleme isteminin CYUY"nın 305 ve 317. maddeleri uyarınca
REDDİNE,
2-Dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 25.09.2007 günü tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak oybirliği ile karar verildi.