MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın savunmasında beyan ettiği bilinen son adresi yerine, önceki adresine yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek, temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın eşi olan ... ’nın gelinlik üzerine iş yapan şikayetçiye ait işyerinde çalıştığı, bu süre zarfında gönüllü olarak katalog çekimlerine katıldığı, eşinin katalog çekimlerine ilişkin resimlerinin bahse konu işyerine ait internet sitesi üzerinden yayınlanmasına öfkelenen sanığın şikayetçilere ait işyerine giderek işyerinin camlarına ve işyerinde bulunan cansız mankenlere zarar verdiği, şikayetçi ... ve oğlu ...’ı basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı, ayrıca şikayetçi ...’ı falçata tabir edilen bıçakla yaralamaya teşebbüs ettiği, işyerinden ayrılıp giderken de “sizinle daha sonra görüşeceğiz 30 kişi ile tekrar geleceğim” biçiminde ifade kullanmak suretiyle tehdit ettiği iddia ve kabul olunan olayda;
a) Sanık hakkında tehdit ve mala zarar verme suçları ile şikayetçi ..."a karşı işlediği silahla basit yaralama suçu bakımından yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın tek eylemle birden fazla şikayetçiye karşı tehdit suçunu işlemiş olduğunun kabul edilmesine rağmen TCK 43/2 maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
b) Sanık hakkında şikayetçi ..."a karşı silahla basit yaralama suçu bakımından yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın şikayetçi ... ’ya karşı tabure fırlatmak suretiyle silahla kasten yaralama suçunu işlemiş olduğunun kabul edilmesi karşısında, maket bıçağı ile gerçekleştirmeye teşebbüs ettiği yaralama eyleminin aynı suç kastı içerisinde gerçekleştiğinin kabulü ile tek suçtan hüküm kurulması gerekirken sanığın her iki eylemden ötürü ayrı ayrı cezalandırılması suretiyle fazla ceza tayini,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.