Hırsızlık suçundan sanık Ünal K......"ın 765 sayılı TCY"nın 493/1, 62, 59 ve 81/1-3 maddeleri uyarınca 1 sene 8 ay 1 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin olarak İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 03.04.2003 gün ve 348-198 sayılı hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 14.09.2006 gün ve 4486-8070 sayı ile;

"Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY"nın 493/1, 62/1, 59/2, 81/2-3. maddelerine göre cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY"nın aynı suça uyan 141/1, 35, 62/1. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları ile suça konu malın değerinin az olmadığı da gözetildiğinde, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında sanık yararına olması ve 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında zorunluluk bulunduğu" gerekçesiyle bozulmuştur.

Yerel Mahkeme 06.02.2007 gün ve 611-21 sayı ile;

"....... Eylemin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b, 35, 62 ve 58/6-7. maddelerine temas ettiğini, anılan maddelerle uygulama yapıldığında sanığa 1 yıl 4 ay hapis cezası verilmesi gerektiğini, bu durumda mükerrir konumunda olan sanığın 8 ay 27 gün cezaevinde yattıktan sonra şartla salıverilebileceğini, oysa 765 sayılı Yasaya göre verilen 1 yıl 8 ay 1 gün hapis cezası nedeniyle 6 ay 25 gün cezaevinde kaldıktan sonra şartla salıverilebileceğini" belirterek, 765 sayılı TCY ile yapılan uygulamanın daha lehe sonuç verdiği görüşüyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay C.Başsavcılığının 19.04.2007 günlü ve "hükmün bozulması" görüşünü içeren tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunda okundu, gereği görüşülüp düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Yerel Mahkeme; sanığın ticari taksinin açık kapısından içeri girip kilitli ve muhkem nitelikteki torpido gözünü aletle zorlayarak açtıktan sonra teyp başlığını aldığını, şikayetçinin kesintisiz takibi sonucu yakalandığını, ihtiyari iade koşullarının oluşmadığını kabul ederek, sanığın 765 sayılı TCY"nın 493/1, 62, 59 ve 81/2-3 maddeleri uyarınca 1 sene 8 ay 1 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar vermiştir.

5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesinden sonra hükmü temyizen inceleyen Özel Daire, 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında zorunluluk bulunduğu gerekçesiyle hükmü bozmuştur.

Yerel Mahkeme ise, eylemin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b, 35, 62 ve 58/6-7. maddelerine temas ettiğini, anılan maddelerle uygulama yapıldığında sanığa 1 yıl 4 ay hapis cezası verilmesi gerektiğini, bu durumda mükerrir konumunda olan sanığın 8 ay 27 gün cezaevinde yattıktan sonra şartla salıverilebileceğini, oysa 765 sayılı Yasaya göre verilen 1 yıl 8 ay 1 gün hapis cezası nedeniyle 6 ay 25 gün cezaevinde kaldıktan sonra şartla salıverilebileceğini belirterek, 765 sayılı TCY ile yapılan uygulamanın daha lehe sonuç verdiği gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun yerleşik uygulamasına göre, özel daire bozma ilamında tartışılması ve değerlendirilmesi istenilen hususları tartışmak ve bu konularda değerlendirme yapmak suretiyle verilen hükümler direnme niteliğinde olmayıp, Özel Dairece incelenmesi gereken yeni hüküm niteliğindedir. Bu itibarla, Yerel Mahkemenin, bozma ilamı doğrultusunda 5237 sayılı Yasanın ilgili hükümlerini değerlendirip karşılaştırma yaptıktan sonra kurduğu bu yeni hükmün Özel Dairece incelenmesi gerekmektedir.

SONUÇ :

Açıklanan nedenlerle;

Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 22.05.2007 günü oybirliği ile karar verildi.