2863 sayılı Yasaya aykırılık suçundan sanıklar Ali Ö...., Mehmet L…

…, İlfet A…

….., İsmail H…

…..ve Ali R…

…. L…

….."nin beraatlerine ilişkin Trabzon Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.02.2002 gün ve 115-23 sayılı hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 11. Ceza Dairesince 12.07.2004 gün ve 9305-6278 sayı ile;

"1- Tahtalı Camii Koruma ve Güzelleştirme Derneği"nin başkan ve yönetim kurulu üyesi olan sanıkların karar ve eylem birliği içinde hareketle anılan derneğin 04.09.2000 günlü toplantısında cami çatısının sökülüp yeniden yapılması, çatı yüksekliğinin indirilmesi, merdivenin dışarı alınması ve diğer tamirat işlerinin yapılması hususunda karar alıp, işçi ve malzeme temin edip, bizzat parasal yardımda da bulunarak, bu karar doğrultusunda bilirkişi kurulu raporunda belirlendiği üzere özgün ahşap çatının betonarme olarak yeniden yapılıp, dış duvarların sıva ile kaplanıp 60 cm yükseltildiği, betonarme mahfel yapıldığı, güney cephe pencerelerinin yükseltildiği, mihrabın fayans ile kaplanıp, son cemaat yerindeki pencerelerin alüminyum doğrama yaptırıldığı, sanıkların bu suretle suçun işlenmesine asli fail olarak katıldıkları gözetilmeden, kanıtların değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek, suçu bizzat işleyenin mahalle halkı olup sanıkların da buna fer"i fail olarak katıldıklarının kabulü ile TCK"nun 64. maddesi yerine aynı Yasanın 65/3. maddesi uygulanarak eksik ceza tayini,

2- 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 10.05.2001 tarihinde yürürlüğe giren 4667 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 168. maddesine aykırı olarak maktu avukatlık ücretinin hüküm tarihinde yürürlükte bulunan tarife esas alınarak belirlenmesi yerine yazılı şekilde eksik hükmolunması,

3- Sanık İlfet Aslan"ın nüfus kaydına uygun olmayan adli sicil bildiriminin hükme esas alınması," isabetsizliklerinden bozulmuştur.

Bozmanın (2) ve (3) nolu bentlerinde belirtilen nedenlere uyarak gereğini yerine getiren yerel mahkeme (1) nolu bentteki neden yönünden 22.10.2004 gün ve 288-358 sayı ile; önceki hükümde direnmiş, katılan vekili tarafından hükmün temyiz edilmesi üzerine Yargıtay C.Başsavcılığı 9.11.2005 gün ve 17130 sayı ile; 5320 sayılı Yasanın 8/2. maddesi uyarınca hükmün sonradan yürürlüğe giren yasal düzenlemeler çerçevesinde yeniden değerlendirilmesi için dosyayı mahalline iade etmiştir.

Yerel Mahkeme duruşma açıp yaptığı inceleme sonucunda 06.03.2006 gün ve 464-143 sayı ile; birinci bentte belirtilen neden yönünden direndiğini belirtmek suretiyle, sanıkların 2863 sayılı Yasanın 9. maddesi aracılığıyla 65/a, 765 sayılı TCY"nın 65/3, 59/2, 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddeleri uyarınca, sonuç olarak 937 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının ertelenmesine karar vermiştir.

Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay C.Başsavcılığı 16.02.2007 günlü "hükmün bozulması" görüşünü içeren tebliğnamesiyle Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Ceza Genel Kurulunun süreklilik gösteren kararlarında açıklandığı üzere, bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak, bozmada belirtilen hususları tartışmak, yeni kanıtlara dayanmak, ilk kararda yer almayan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak ve öncekinden farklı bir hüküm kurmak, direnme kararı niteliğinde olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karardır. Bu karara karşı yasa yoluna başvurulduğunda temyiz incelemesi Özel Dairece yapılmalıdır.

İncelenen dosyada;

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 5320 sayılı Yasanın 8/2. maddesi uyarınca dosyayı iadesi sonrasında Yerel Mahkemece verilen kararda, diğer bozma nedenlerine uyularak gereği yerine getirilmiş, birinci bozma nedeni yönünden ilk hükümde direnildiği bildirilerek konuya ilişkin gerekçeler ayrıntılı biçimde gösterilmişse de, öncekinden farklı olarak paraya çevirme hükümleri uygulanmış, ayrıca önceki ve sonraki yasa hükümleri karşılaştırılmış olup bu hususlar Özel Dairece incelenmemiştir. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan doğruya ve ilk kez Ceza Genel Kurulunca incelenmesi ise olanaksızdır.

Bu itibarla Yerel Mahkemenin son uygulaması, yeni bir hüküm niteliğinde olduğundan, temyiz incelemesinin Özel Dairece yapılmasına karar verilmelidir.

SONUÇ:

Açıklanan nedenlerle;

Temyiz incelemesi yapılması için dosyanın 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 01.05.2007 günü oybirliğiyle karar verildi.