1- Sanık Duran İ..."nin;

a) 6136 sayılı Yasanın 13/1 ve 765 sayılı TCY"nın 59. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 118.637.000 lira ağır para cezasıyla,

b) Kavgada silah boşaltmak suçundan 765 sayılı TCY"nın 466/son, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis cezasıyla,

c) Eyüp D...."i yaralamaktan 765 sayılı TCY"nın 456/4, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis cezasıyla,

d) Murat D...."i yaralamaktan 765 sayılı TCY"nın 456/1, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca 3 ay 20 gün hapis cezasıyla,

Cezalandırılmasına, 765 sayılı TCY"nın 71 ve 72. maddeleri uyarınca cezalarının 16 ay 4 gün hapis ve 118.637.000 lira ağır para cezası olarak içtimaına, ruhsatsız tabanca, şarjör, iki adet boş kovan ve bıçağın 765 sayılı TCY"nın 36. maddesi uyarınca zoralımına ilişkin, Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.10.2001 gün ve 609-871 sayılı hüküm, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 23.10.2003 gün ve 9035-5324 sayı ile onanmak suretiyle kesinleşmiştir.

2- Hükümlünün hukuki durumunu 5237 sayılı Yasa kapsamında uyarlama davasıyla değerlendiren Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesi 16.11.2005 gün ve 974-975 sayı ile;

a) 6136 sayılı Yasaya aykırılıktan kurulan hükmü inceleme dışı bırakmış,

b) Diğer suçlardan verilen hükümlerde ise 765 sayılı TCY"nın lehe olduğu gerekçesiyle 5237 sayılı Yasa hükümlerinin uygulanması isteminin reddine karar vermiştir.

3- Hükümlü müdafii tarafından temyiz edilen uyarlama hükümleri, dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 13.7.2006 gün ve 4651-6531 sayı ile;

"01.06.2005 tarihinden önce kesinleşen hükmün anılan tarihte yürürlüğe giren 5237, 5252 ve 5271 sayılı Yasaların lehe hükümlerinin değerlendirilmesi ve olaya uygulanması niteliğindeki başvuru üzerine 5237 sayılı TCK"nun 62. maddesi hükmü 765 sayılı TCK"nun 59. maddesine göre lehe bir düzenleme kabul edilerek; yine 5237 sayılı TCK"nun 50. ve 51. maddelerinin, 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddelerine göre lehe seçenek yaptırımlar ve erteleme koşulları taşıdığı ikisinin birlikte uygulanma olanağı yoksa da bunlardan birinin uygulanmasının mümkün olabileceği gözönüne alınarak duruşma açılıp gerekleri yerine getirilmek suretiyle lehe hükümlerin değerlendirilmesi ve bundan sonra bir hüküm kurulması gerektiği, olay ve uygulama itibariyle burada 5252 sayılı Yasanın 9. maddesinin 1. fıkrasındaki "lehe olan hükümlerin derhal uygulanabileceği" hükmüne dayanılamayacağı gözetilmeden, evrak üzerinde karar verilmesi," isabetsizliğinden bozulmuştur.

4- Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesince 13.11.2006 gün ve 665-962 sayı ile, dosyanın aşamaları anlatıldıktan sonra, önceki kararın evrak üzerinde değil duruşmalı inceleme üzerine verildiği ve 765 sayılı TCY hükümlerinin hükümlü lehine olduğu gerekçeleriyle önceki hükümde direnilmiştir.

5- Bu hükmün de, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay C.Başsavcılığının "bozma" istekli 12.01.2007 gün ve 318262 sayılı tebliğnamesi ile dosya Birinci Başkanlığa gönderilmiştir.

Ceza Genel Kurulunda konu incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık;

Sanığın 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kavgada silah boşaltmak ve yaralama suçlarından cezalandırılmasına karar verilen somut olayda, 1 Haziran 2005 tarihinden önce hükme bağlanan ve hükümleri kesinleşen bu suçlar yönünden, 1 Haziran 2005 tarihinden sonra yürürlüğe giren yasaların uygulanma olanağının bulunup bulunmaması açısından yapılan uyarlama yargılamasının 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesindeki ilkelere uygun olup olmadığını belirlemeye yöneliktir.

Ancak uyuşmazlık konusunun çözümüne geçmeden önce yargılamanın seyri hakkında bilgi verilmesi zorunluluğu bulunmaktadır;

1- Sanık Duran İ..."nin;

a) 6136 sayılı Yasanın 13/1 ve 765 sayılı TCY"nın 59. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 118.637.000 lira ağır para cezasıyla,

b) Kavgada silah boşaltmak suçundan 765 sayılı TCY"nın 466/son, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis cezasıyla,

c) Eyüp D...."i yaralamaktan 765 sayılı TCY"nın 456/4, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca 1 ay 7 gün hapis cezasıyla,

d) Murat D...."i yaralamaktan 765 sayılı TCY"nın 456/1, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca 3 ay 20 gün hapis cezasıyla,

Cezalandırılmasına, 765 sayılı TCY"nın 71 ve 72. maddeleri uyarınca cezalarının içtimai ile sonuç olarak 16 ay 4 gün hapis ve 118.637.000 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına, ruhsatsız tabanca, şarjör, iki adet boş kovan ve bıçağın 765 sayılı TCY"nın 36. maddesi uyarınca zoralımına Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.10.2001 gün ve 609-871 sayılı kararıyla hükmedildiği, temyiz edilen hükümlerin Yargıtay 8. Ceza Dairesince 23.10.2003 gün ve 9035-5324 sayı ile onanmak suretiyle kesinleştiği anlaşılmaktadır.

2- 1 Haziran 2005 tarihinde yeni ceza mevzuatının yürürlüğe girmesi ve uyarlama zorunluluğunun doğması üzerine; hükümlünün hukuki durumunu dosya üzerinde yaptığı inceleme sonucu değerlendiren Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesi 11.10.2005 gün ve 609-871 müt. sayı ile;

a) 765 sayılı Yasa hükümlerinin hükümlü lehine olduğu kabul edilerek istemin reddine karar vermiş,

b) Bu hükme karşı itiraz yasayoluna başvurulmuş, itiraz mercii olan Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesince 21.10.2005 gün ve 499-499 müt. sayı ile; eylemin, yeni yasa çerçevesinde değerlendirilmesi için yeniden rapor alınması gerektiğinden bahisle kabul edilip, Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2005 gün ve 609-871 müt. sayılı hükmünün kaldırılmasına, dosyanın duruşma icra edilerek karar verilmesi için mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş,

c) Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesi ise duruşma icra etmek suretiyle, 16.11.2005 gün ve 974-975 sayılı kararla, yeni yasaların hükümlü lehine bulunmadığı gerekçesiyle, uyarlama istemini ret etmiştir.

3- Hükümlü müdafii tarafından temyiz edilen bu hüküm, dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 13.7.2006 gün ve 4651-6531 sayı ile; lehe yasa belirlemesinin 5252 sayılı Yasanın 9. maddesindeki ilkelere uygun olarak duruşmalı inceleme sonucu yapılması gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, Mahkemece bu hükme karşı direnilmiştir.

Görüldüğü üzere;

Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda verilmiş olan 11.10.2005 gün ve 609-871 müt. sayılı uyarlama kararının hüküm niteliğinde bulunduğu ve temyiz yasayoluna tabi olduğu açık iken kararda yasayolunda yanılgıya düşülüp temyiz yerine itirazdan söz edilmiş, yanıltılan hükümlü itiraz yasayoluna başvurmuş, Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi incelemenin temyiz mahkemesine ait olduğunu saptayıp dosyayı anılan merciye gönderme yerine kendisini yetkili sayarak inceleyip hükmü kaldırmış, Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesi merciin kararına uyarak duruşma açmış ancak ilk kararını tekrarlamış, bu karara karşı, temyiz yasayoluna başvuruldukta da Yargıtay 8. Ceza Dairesi işlemlerdeki usule aykırılığa işaret etmek yerine 13.07.2006 gün ve 465-6531 sayıyla, Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesi kararını bozmuştur. Tüm bu işlemler, ilk hükümdeki yasayolu yanılgısı ve bu yanılgıya dayalı olarak yürütülen yargılama faaliyetleri itibarıyla hukuki değerden yoksundur.

Açıklanan nedenlerle;

Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin hukuki değerden yoksun işlemler sürecinin sonunda verdiği 13.11.2006 gün ve 665-962 sayılı direnme kararı dahi hukuken yok hükmünde sayılmalı ve uyarlama talebiyle ilgili ilk hükme yönelik yasayolu isteminin temyiz olduğunun kabulü ile başa dönülüp o hükmün temyizen incelenmesi cihetine gidilerek aykırılıklar düzeltilmelidir.

1- Bu itibarla;

a) Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.10.2005 gün ve 499-499 müt. sayılı

b) Ankara, 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2005 gün ve 974-975 sayılı

c) Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 13.7.2006 gün ve 4651-6531 sayılı

Kararlarıyla;

d) Yerel Mahkemenin 13.11.2006 gün ve 665-962 sayılı direnme kararının kaldırılarak, hükümlü müdafiinin Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2005 gün ve 609-871 müt. sayılı kararına yönelik istemi nedeniyle, temyiz incelemesi yapılması bakımından dosyanın önce tebliğname düzenlenmek ve bilahare Özel Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine karar verilmelidir.

SONUÇ:

Açıklanan nedenlerle;

1- Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.10.2005 gün ve 499-499 müt. sayılı, Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2005 gün ve 974-975, Özel Dairenin 13.7.2006 gün ve 4651-6531 sayılı ve Yerel Mahkemenin 13.11.2006 gün ve 665-962 sayılı direnme kararlarının hukuki değerden yoksunluğu nedeniyle, KALDIRILMASINA,

2- Hükümlü müdafiinin Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2005 gün ve 609-871 müt. sayılı kararına yönelik yasayolu istemi nedeniyle temyiz incelemesi yapılması bakımından dosyanın önce, tebliğname düzenlenmek ve bilahare Özel Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 03.04.2007 günü oybirliği ile karar verildi.