MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan... Dağıtım şirketinde kurye elamanı olarak çalışan sanığa müşterilere verilmesi için 23 adet kredi kartının teslim edildiği, sanığın teslim aldığı bu kredi kartlarını sahiplerine vermeyerek, içlerinden seçtiği mağdur ..."na ve katılan ..."a ait kredi kartlarının şifrelerini öğrenerek farklı zamanlarda, birden fazla kez bankamatikten para çektiği ve harcama yaptığının tespit edildiği, bu surette sanığın hizmet ilişkisinin gereği olarak kendisine dağıtması için teslim edilmiş olan kredi kartları üzerinde zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunduğu ve ayrıca mağdur ve katılana ait kredi kartlarını izinsiz kullandığı, sanığın ikrarı, banka yazısı ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, mağdur ... ve katılan ... "e ait kredi kartlarından farklı zamanlarda bankamatikten para çektiği ve çeşitli iş yerlerinden harcama yaptığı tespit edildiğinden, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda mağdur ve katılana karşı banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu birden fazla kez işlemesi nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma ve banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından verilen adli para cezalarının alt sınırın üzerinde “100 gün” olarak tayin edilmesi,
2) Sanık hakkında hükmedilen gün para cezalarının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin "TCK"nın 52/2." maddesi yerine "TCK"nın 52/3." maddesi olarak yanlış gösterilmesi suretiyle, CMK 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezalarına ilişkin sırasıyla "100 GÜN", "83 GÜN" ve “1660 YTL” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerlerine, sırasıyla "5 GÜN", "4 GÜN" ve “80 TL” ibarelerinin eklenmesi, hükmün gün adli para cezasının adli para cezasına çevrilmesinin düzenlendiği kısımlarındaki yer alan “52/3” maddesinin çıkartılarak yerlerine “52/2” maddesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.