Sanık Nurcan U......"ın, 765 sayılı TCY"nın 343/2, 59 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 711.828.000 TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına, dolandırıcılık suçundan TCY"nın 503/1 ve 522. maddeleri uyarınca Dikili Asliye Ceza Mahkemesince 13.6.2000 gün ve 85-97 sayı ile verilen 4 ay 20 gün hapis ve 388.888 TL ağır para cezasının 765 sayılı TCY"nın 95/2. maddesi uyarınca aynen infazına ilişkin Dikili Asliye Ceza Mahkemesince verilen 22.03.2002 gün ve 248-300 sayılı hüküm, Yargıtay 6. Ceza Dairesince 26.04.2004 gün ve 10715-4038 sayı ile onanmak suretiyle kesinleşmiştir.

Yargıtay C.Başsavcılığınca 6.2.2007 gün ve 328295 sayı ile;

Sonraki suç nedeniyle verilen ağır para cezasının, ilk verilen ceza cinsinden veya daha ağır nitelikte bulunmadığı, aynen infaz koşullarının oluşmadığı gerekçeleriyle itiraz yasayoluna başvurularak, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 26.04.2004 gün ve 10715-4038 sayılı ilamının TCK"nun 95/2. maddesince aynen infaza ilişkin onama bölümünün kaldırılmasına, ancak bu hususta 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUY"nun 322. maddesince karar verilmesi mümkün bulunduğundan bu bölümün hükümden çıkartılarak hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi isteminde bulunulmuştur.

Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği görüşülüp düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Sanık Nurcan U......"ın, 765 sayılı TCY"nın 343/2, 59 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca sonuç olarak 711.828.000 TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına, dolandırıcılık suçundan TCY"nın 503/1 ve 522. maddeleri uyarınca Dikili Asliye Ceza Mahkemesince 13.6.2000 gün ve 85-97 sayı ile verilen 4 ay 20 gün hapis ve 388.888 TL ağır para cezasının 765 sayılı TCY"nın 95/2. maddesi uyarınca aynen infazına ilişkin Dikili Asliye Ceza Mahkemesince verilen 22.03.2002 gün ve 248-300 sayılı hüküm, Yargıtay 6. Ceza Dairesince 26.04.2004 gün ve 10715-4038 sayı ile onanmak suretiyle kesinleşmiş, Yargıtay C.Başsavcılığınca, aynen infaz koşullarının bulunmadığı gerekçesiyle itiraz yasayoluna başvurulmuştur.

Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, somut olayda 765 sayılı TCY"nın 95/2. maddesinin uygulanma koşullarının bulunup, bulunmadığının, belirlenmesinden ibarettir.

1-Yargıtay C.Başsavcılığı itirazı, sanık lehine olduğundan 30 günlük süreye tabi bulunmamaktadır.

2- İncelenen dosyada; 765 sayılı TCY"nın 95/2. maddesi uyarınca aynen infazına karar verilen hüküm, dolandırıcılık suçundan TCY"nın 503/1 ve 522. maddeleri uyarınca 4 ay 20 gün hapis ve 388.888 TL ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine ilişkin Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 13.6.2000 gün ve 85-97 sayılı hükmüdür. Sanık deneme süresinde işlediği görevli memurlara yalan beyanda bulunma suçu nedeniyle, 765 sayılı TCY"nın 343/2, 59 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca sonuç olarak 711.828.000 TL ağır para cezasına mahkûm edilmiştir. 647 sayılı Yasanın 4/4. maddesi uyarınca uygulamada asıl mahkûmiyet çevrilen para cezasından ibaret olduğundan, 765 sayılı TCY"nın 95/2. maddesindeki "evvelce verilen ceza cinsinden bir cezaya yada hapis cezasına mahkûmiyet" koşulu bulunmadığından somut olayda, aynen infaz koşulları oluşmamıştır. Bu itibarla Yargıtay C.Başsavcılığı itirazı yerinde olup, kabulü ile Yerel Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

Diğer yönden, Yargıtay C.Başsavcılığı itirazında yer almamakla birlikte anılan suç, 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY"nın 206. maddesinde düzenlenmiş ve üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezasını, gerektirir hale getirilmiştir. 765 sayılı Yasanın 343/2. maddesi ise altı aydan iki yıla kadar hapis cezasını gerektirmektedir.

5237 sayılı Yasanın 206. maddesi hükmü sanık lehine hüküm içerdiğinden, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi de zorunluluk arz etmektedir.

Bu itibarla Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının bu genişletilmiş gerekçelerle kabulüne karar verilmelidir.

SONUÇ:

Açıklanan nedenlerle;

1- Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,

2-Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 26.04.2004 gün ve 10715-4038 sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,

3-Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 22.03.2002 gün ve 248-300 sayılı hükmünün BOZULMASINA,

3- Dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 20.02.2007 günü yapılan müzakerede oybirliği ile karar verildi.