Davacı vekili özetle; müvekkilinin iş sözleşmesinin 4857 sayılı Yasaya aykırı olarak feshedildiğini, feshe konu olayla ilgili olarak Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığınca soruşturma açıldığını ve söz konusu soruşturmanın devam ettiğini beyan etmiş,  işverence yapılan feshin geçersizliğine karar verilmesini, 4857 sayılı Yasanın 21. maddesindeki haklar ile diğer hukuki haklar saklı kalmak kaydıyla yargılama gideri ile vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili özetle; davacının, kendi kusuru ile müvekkili olan bankayı 120.000 TL ekonomik kayba ve maddi zarara uğrattığını, işverenin bu olaydan dolayı Şanlıurfa C. Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulduğunu, hazırlık soruşturmasının devam ettiğini ve yapılan feshin haklı nedene dayandığını beyan ederek açılan davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; davalı bankada veznedar olarak çalışan davacının, kimliği belirlenemeyen üçüncü bir şahsa 120.000 TL ödeme yapmasında ihmal ve kusurunun bulunmadığı, bu durumun teftiş kurulu başkanlığı tarafından düzenlenen soruşturma raporuyla da teyit edildiği, davacı ile beraber çalışan ve halen davalı bankada çalışmakta olan davalı tanıklarının anlatımı dikkate alındığında davacının genel anlamda işini düzenli bir şekilde yaptığı, işini yapmasında her hangi bir aksaklığın bulunmadığı, dinlenen davacı tanığı Ö. F. V.’in beyanı da dikkate alındığında davacının para ödemesini yapmadan önce kendisinin bir üst amiri konumunda olan banka çalışanı Menderes Yılmaz’ı telefonla arayarak onay aldığı, sonuç olarak davalı bankanın uğramış olduğu zararda davacının kusuru bulunmadığı gerekçesiyle davalı tarafından yapılan feshin geçersizliğine, davacı tarafından açılan davanın kabulüne ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Davalı tanık beyanları ile dosya kapsamı dikkate alındığında, davacının bankacılık mevzuatı çerçevesinde müşterilere ödeme yaparken müşterinin kimliğini sormak ve imzasını almakla yükümlü olup olmadığının araştırılması, bankacılık işinde çalışan veznedarın yapmış
olduğu işlemlerde kusurlu olup olmadığının tespiti teknik ve uzmanlığı gerektiren bir konu olduğundan bu alanda uzman bilirkişiden rapor alınmasına ve sonucuna göre hüküm verilmesi gerekirken, mahkemece tanık beyanlarına ve müfettiş raporuna dayanılarak, davacının kimliği belirsiz bir kişiye hatalı şekilde 120.000 TL ödemesinde ve bu suretle bankayı maddi zarara uğratmasında herhangi bir ihmal ve kusurun bulunmadığından söz edilerek eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.10.2011 gününde oybirliği ile karar verilmiştir.