Esas No: 2018/3297
Karar No: 2021/5089
Karar Tarihi: 26.04.2021
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/3297 Esas 2021/5089 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkeme : DİYARBAKIR 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : Mahkûmiyet
Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1)Sanıklar Behcet ve Yıldırım hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde:
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"la yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)Dosya kapsamına ve UYAP üzerinden yapılan incelemeye göre, sanık hakkında 21/08/2011 tarihinde işlediği iddia edilen "uyuşturucu madde ticareti yapma" suçu nedeniyle 05/11/2012 tarihinde düzenlenen iddianame ile açılan kamu davası üzerine, Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 12/02/2016 tarih ve 2014/162 – 2016/39 sayılı kararı ile TCK’nın 188/3-5, 62, 53, 52, 58/9. maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis ve 3.740 TL adli para cezasına hükmedildiği ve söz konusu kararın, temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 2018/1208 sırasında kaydedildiği, temyize konu dosya yönünden ise sanık hakkında, 04/05/2012 tarihli eylemi nedeni ile “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan, 13/02/2013 tarihinde iddianame düzenlendiği, bu haliyle belirtilen suç ctarihleri arasında hukuki kesintinin oluşmadığı anlaşıldığından; halihazırda temyiz aşamasında bulunan Antalya 3.Ağır Ceza Mahkemesi"nin 12/02/2016 tarih ve 2014/162 -2016/39 sayılı dosyasının Yargıtay’dan dönüşünün beklenmesi, sonucuna göre derdest ise bu dava ile birleştirilmesi, kesinleşmiş ise dava dosyasının bu dosya içine konulması, tüm deliller birlikte değerlendirilip, eylemlerin tek suç, iki ayrı suç ya da zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışılıp değerlendirildikten sonra, sanığın hukukî durumunun belirlenmesi, belirtilen suçların zincirleme suç oluşturduğunun kabul edilmesi durumunda; ağır sonuç doğuran suç esas alınarak belirlenecek cezanın, zincirleme suç nedeniyle TCK"nın 43. maddesi gereğince artırılması ve böylece bulunacak sonuç cezanın, kesinleşen hükümdeki sonuç cezadan “fazla olması halinde” aradaki fark kadar “ek cezaya hükmolunması”, aksi halde “ek ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde eksik araştırma ile hüküm kurulması,
b)Hükümden sonra 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"la TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
c)Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 01/10/2015 tarih, 2012/138 esas ve 2013/283 karar sayılı ek kararı ile sanık ...’un temyize konu dosya kapsamında tutuklulukta geçirdiği 04/05/2012-01/03/2014 tarihleri arasındaki sürelerin mahsubuna karar verildiği halde, söz konusu kararın, sanık hakkında TCK"nın 63. maddesine göre uygulama yapılırken gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 26/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.