Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/2050 Esas 2022/7985 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nde görülen bir dava rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Karar, davacı Kurum ve davalı ... Teks. İnş. Mak. Tic. Ltd. Şti. avukatları tarafından temyiz edilmiştir. Kararda, Tebligat Kanunu ve Uygulanmasına Dair Yönetmelik hükümleri ayrıntılı bir şekilde açıklanmıştır. Kararda, kendisine tebligat yapılacak mümessillerin derecelendirildiği belirtilerek, önce tüzel kişinin temsilcisinden sonra gelen bir memur veya müstahdemle tebligatın yapılabileceği ifade edilmiştir. Ayrıca Tebligat Kanunu'nun uygulanmasına dair yönetmelik hükümleri de yer almaktadır. Kararda, hükümlerin uygulanması için davalı şirkete öncelikle normal tebligatın yapılması, yeni sevk adresi varsa o adrese, tebligatın iade gelmesi, tebligat yapılamaması, iade zarfında yeni bir adres tespit edilememesi durumunda, Ticaret Sicil Memurluğundan gelen ticari sicil adresine usulüne uygun tebliğinin sağlanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, temyiz dilekçesinin davalı ... vekiline tebliğ edildiği ancak gerekçeli kararın tebliğine dair dosyada tebligat mazbatası bulunmadığından, adı geçen şirket vekiline gerekçeli kararın tebliğ edilmesini takiben, temyiz süresi geçtikten ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi yollamasıyla gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE karar verilmiştir.
Tebligat Kanunu maddeleri:
- 12. madde: Hükmi şahıslara tebliğ

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
No : 2017/118-2019/74

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalı ... Teks. İnş. Mak. Tic. Ltd. Şti. avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Tebligat Kanununun 12. maddesine göre, hükmi şahıslara tebliğin selahiyetli mümessillerine, bunlar birden ziyade ise yalnız birine yapılır. Aynı kanunun 13. maddesine göre de; tebliğ yapılacak bu kişiler her hangi sebeple mutad iş saatlerinde işyerinde bulunmadıkları veya o sırada evrakı bizzat alamayacakları bir halde oldukları takdirde tebliği orada hazır bulunan memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. 25.01.2012 tarihli ve 28184 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Tebligat Kanunun Uygulanmasına Dair Yönetmelik Hükümlerine göre, kendisine tebliğ yapılacak memur veya müstahdemin, tüzel kişinin o yerdeki teşkilatı veya personeli içinde görev itibariyle tebligatın muhatabı olan tüzel kişinin temsilcisinden sonra gelen bir kimse veya evrak müdürü gibi esasen bu tür işlerle görevlendirilmiş bir kişi olması gerektiği, bu kişilerin de bulunmaması halinde bu hususların tebliğ evrakına yazılarak tebligat, o yerdeki diğer bir memur veya müstahdeme yapılır.
Hukuk Genel Kurulu'nun 14.12.2011 tarih ve 2011/21-882 Esas, 2011/767 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, Tebligat Kanunu'nun 13'üncü maddesinde, kendisine tebligat yapılacak şahısların derecelendirildikleri görülmektedir. Bir kere, hükmi şahıslar namına kendilerine tebligat yapılabilecek salahiyetli mümessiller mutad iş saatlerinde işyerlerinde bulundukları ve o sırada evrakı bizzat alacak durumda oldukları takdirde memur ve müstahdemlere tebligat yapılamaz. Saniyen, memur veya müstahdemlere tebligat yapılabilecek hallerde de, önce kendisine tebligat yapılacak şahsın, şirketin o yerdeki teşkilatı veya personeli içinde vazife itibariyle muhatap hükmi şahsın mümessilinden sonra gelen veya evrak müdürü gibi esasen bu işlerle tavzif edilmiş bir kimse olması, böyle bir kimsenin bulunmaması halindedir ki (bu durum tebliğ mazbatasına dercedilmek suretiyle) o yerdeki diğer bir memur veya müstahdeme tebligat yapılabilir. Daha önce kendisine tebligat yapılması gereken kimselerin bulunmadıklarını veya tebligatı bizzat alamayacak durumda olduklarının ispatı bakımından mazbatada yer alacak kayıt bilhassa önemlidir (E. Moroğlu, Makalelerim I, ... 2001, s. 4-5).
Gıyabi hükmün davalı ... Ltd. Şirketinin Ticaret Sicil Müdürlüğü’nde kayıtlı adresine “kapıcı/yöneticiye” açıklamasıyla Tebligat Kanunu’nun 21/2. Maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmakta olup yukarıda belirtilen hükümler uyarınca gerekçeli kararın, davalı şirkete açıklandığı gibi öncelikle, ticaret sicil kaydındaki adresine Tebligat Kanunu’na uygun olarak normal tebligat yapılması, yeni sevk adresi varsa o adrese, tebligatın iade gelmesi, tebligat yapılamaması, iade zarfında yeni bir adres tespit edilememesi durumunda, Ticaret Sicil Memurluğundan gelen ticari sicil adresine usulüne uygun tebliğinin sağlanmasına (Tebligat Kanunu 35. maddesine göre),
2) Davalı ... vekiline ise yalnızca temyiz dilekçesinin tebliğ edildiği, gerekçeli kararın tebliğine dair dosyada tebligat mazbatası bulunmadığı anlaşılmakla; adı geçen şirket vekiline gerekçeli kararın tebliğ edilmesini takiben, temyiz süresi geçtikten ve 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi yollamasıyla gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 26.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.