Esas No: 2015/13624
Karar No: 2015/2020
Karar Tarihi: 28.05.2015
Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/13624 Esas 2015/2020 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanıkların önceye dayalı aralarındaki tehdit olayı nedeni ile tartışmaya başladıkları ve karşılıklı olarak birbirlerini basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde darp ettikleri ayrıca sanık ..."ın diğer sanık ..."ın aracına zarar verdiği ve bu şekilde üzerlerine atılı suçları işledikleri iddia edilen olayda;
1- Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat ve mahkumiyet kararlarına yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ......’in olay tarihinde sanık ...’e ait aracı durdurarak darp etmeye başladığı, diğer sanığın kendisini korumaya çalıştığı, sanıkların basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandıkları, sanık ...’in kendisine yönelmiş saldırıyı orantılı bir şekilde defetmeye çalıştığı, sanık’in ise diğer sanığı kasten yaraladığı anlaşılmakla, sanık ...’in eyleminde hukuka uygunluk koşullarının oluştuğu kabul edilerek verilen beraat ile sanık...hakkında verilen mahkumiyet kararlarında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz incelemesinde;
Katılan beyanı, sanıkların savunmaları, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre, sanıklar arasında çıkan arbede sırasında sanık ...r’e ait araçta ezilme meydana geldiği, bu itibarla zarar verme kastının olmadığı ve müsnet suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.05.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.