Dolandırıcılık suçundan sanıkların, beraatlerine, suça konu çekin dosyada delil olarak saklanmasına ilişkin İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 06.12.2001 gün ve 223-480 sayılı hüküm,

Katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 09.02.2004 gün ve 21822-898 sayı ile;

“1- CMUK’nun 223/son maddesine yanlış anlam verilerek aynı Yasanın 236 ve 135. maddeleri uyarınca sanıkların savunmaları alınmadan yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,

2- Kabule göre de;

Denetime olanak sağlamak bakımından suça konu çek aslının dosya içerisinde bulundurulmaması,”

” isabetsizliğinden bozulmuş,

Yerel Mahkemece 19.07.2004 tarihli oturumda bozma ilamına uyulmasına karar verilip, 04.07.2005 tarihli oturumda ise bozma ilamına uyulmamasına karar verilerek önceki hükümde direnilmiştir.

Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının “

“bozma”

” istekli 15.04.2008 gün ve 72529 sayılı tebliğnamesi ile Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

İncelenen dosyada; Yerel Mahkemenin 19.07.2004 tarihli oturumda bozma ilamına uyulmasına karar verdiği, 04.07.2005 tarihli oturumda ise bozma ilamına uyulmaması yönünde karar ihdas ederek, yine aynı şekilde sanıkların sorgusu yapılmaksızın beraatlerine karar verdiği anlaşılmaktadır.

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun duraksamasız uygulamalarına göre, “

“uyma kararı”

” ara kararı niteliğinde bulunmayıp, davanın esasını çözümleyen kararlardandır. Bozmaya uymakla, Yerel Mahkemenin bozma kararında gösterilen esaslara göre işlem yapıp karar verme ödevi doğar. Sonradan bu kararın bir kısmından veya tümünden, açıkça veya eylemli olarak dönülüp, ilk hükmün aynen ve yeniden kurulması, uyma kararının hüküm ve sonuçlarını ortadan kaldırmaz.

Yerel Mahkemece dönülemez nitelikteki uyma kararından sonra da dönülerek direnme kararı verilmesi, hükme direnme niteliği kazandırmayacağından, dolayısıyla Ceza Genel Kurulunca incelenmesi gereken bir direnme hükmü bulunmadığından, dosyanın incelenmek üzere Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

Dosyanın uyma sebebiyle, temyiz incelemesi için Yargıtay 6.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 03.06.2008 günü oybirliği ile karar verildi.