Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/12166 Esas 2022/8681 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu, çalışanların ödenen yol yardımı primlerinin sigorta primine esas kazanç niteliğinde olup olmadığı ile her aya ilişkin yatırılan primlerin yasal faizi ile birlikte istenmesidir. İlk derece mahkemesi davanın kabulüne karar vermiştir. İstinaf başvurusu sonucunda, istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiş ve davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, temyiz isteminin kanuni süresinde olduğu ancak tam temyiz harcının ödenmediği tespit edilmiştir. Bu nedenle, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca kararın geri çevrilmesine karar verilmiştir. Kanun maddesi gereği, tam temyiz harcı ödenmeden yapılan temyiz işlemleri, kararın geri çevrilmesine sebep olacaktır.

Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
İlk DereceMahkemesi : ... 8. İş Mahkemesi



Dava, 15.01.2008-14.09.2008 tarihleri arası ödenen yol yardımı primlerinin sigorta primine esas kazanç niteliğinde olmadığının tespiti ile ödenen primlerin her aya ilişkin yatırıldığı ay başından itibaren yasal faizi ile birlikte istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulüne karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen kararın, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı ... vekili tarafından karar temyiz edilmekle beraber davanın niteliği gereği nispi temyiz karar harcı yatırılması gerekirken belirtilen hususa riayet edilmediği ve noksan harç tahsil edildiği anlaşılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanununun geçici 3. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434. maddesi ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması halinde, karar veren Hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Davada ise, yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak ilgili kararı temyiz eden adı geçen davalılar tarafından temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderleri eksiksiz olarak ödenmemiş bulunmaktadır. Buna göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten, temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse adı geçen davacıya tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten, temyizin süresinde yapıldığı sonucuna varıldığı takdirde ise doğrudan iade edilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 08.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.