Esas No: 2017/3959
Karar No: 2021/5212
Karar Tarihi: 14.06.2021
Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3959 Esas 2021/5212 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Sanık hakkında “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Sanık hakkında “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarından, VUK‘nin 359/b. maddesi gereğince temel ceza belirlenerek, TCK‘nin 43. maddesi uyarınca ¼ oranında arttırım yapıldıktan sonra tayin olunan “3 yıl 9 ay“ hapis cezasından, TCK"nin 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken "3 yıl 1 ay 15 gün" yerine, "3 yıl 1 ay"" hapis cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında “2009-2010” şeklinde eksik yazılan suç tarihlerinin, dosya kapsamına göre yapılan tespitler doğrultusunda “23/12/2009, 24/05/2010” olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiillerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Sanığa yüklenen “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçunun Kanun‘daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31/12/2008 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun‘un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 14.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.