Sanıklar Ö... K........., M.... C....... ve A.. Ö..... haklarında 27.11.1999 tarihinde adam öldürmeye eksik teşebbüs suçunu işledikleri iddiasıyla Konya C.Başsavcılığının 06.04.2000 gün ve 168 sayılı iddianamesi ile açılan kamu davasında,

Yargılama yapan Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesince 28.9.2004 gün ve 119-433 sayılı ilam ile;

Eylemlerinin 765 sayılı TCY’nın 188/1. maddesi kapsamında bulunan, şikayetten vazgeçmeyi temin amacıyla silahlı tehdit suçu kapsamında kaldığı kabul edilerek, sanık A.. Ö.....’ün, 188/1-3 ve 81/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay, diğer sanıkların ise 188/1-3. maddesi uyarınca 3’er yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiş,

Sanıklar A.. Ö....., A.. T.., Ö... K......... ve M.... C....... müdafisi tarafından temyiz edilen hüküm dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 09.05.2006 gün ve 700-1880 sayı ile;

“Elverişli mesafeden tabanca ile 5-6 el ateş edilip mağdurun isabet almaması gözetilerek olayın şikayetten vazgeçme amacına yönelik olarak gözdağı vermek için gerçekleştirilmiş olmasının da mümkün ve muhtemel bulunması karşısında yazılı olarak suç vasfının silahlı tehdit olarak belirlenmesinde isabetsizlik görülmemiştir, açıklamasıyla “

“hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY’na göre sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu”

” görüşüyle bozulmuştur.

Bozmaya uyan Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesince 13.07.2006 gün ve 186-302 sayı ile; 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanıklar lehine olduğu kabul edilerek, sanıklar, A.. Ö....., M.... C......., A.. T.. ve Ö... K.........’in 5237 sayılı TCY’nın 106/2-a, c maddeleri uyarınca 2’şer yıl hapis cezasıyla cezalandırılmalarına, haklarında 53/1. maddenin uygulanmasına, 62 ve 51. maddelerin uygulanmasına yer olmadığına, sanık Ömer hakkında 63. maddenin uygulanmasına, 6136 sayılı Yasaya aykırılıktan beraatine, boş kovan, mermi çekirdeği ve dolu fişeklerin 54. madde uyarınca müsaderesine karar verilmiştir.

Sanıklar M.... C....... ve A.. Ö..... müdafileri ile sanıklar Ö... K......... ve A.. T.. tarafından temyiz edilen hüküm, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 19.09.2007 gün ve 4842-6643 sayı ile;

Sanık A.. T.."un yasal süresinden sonra vaki temyiz talebinin CMUY’nın 317. maddesi uyarınca reddine, diğer sanıklar hakkındaki hükmün ise onanmasına karar verilmiştir.

Yargıtay C.Başsavcılığınca 01.04.2008 gün ve 291287 sayı ile;

Onama tarihinde, 765 sayılı TCY’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı süresinin gerçekleştiği görüşüyle itiraz yasayoluna başvurularak, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 19.09.2007 tarih ve 4842-6643 sayılı onama kararının kaldırılıp, sanıklar Ö... K........., M.... C....... ve A.. Ö..... haklarında zamanaşımı nedeniyle kamu davasının ortadan kaldırılmasına karar verilmesi istenilmiştir.

Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, şikayetten vazgeçmeyi temin amacıyla silahla ve birden fazla kişi tarafından birlikte gerçekleştirilip, 765 sayılı TCY’nın 188/1-3, 5237 sayılı TCY’nın 106/2-a-c bentleri kapsamında değerlendirilen eylem nedeniyle dava zamanaşımı süresinin gerçekleşip, gerçekleşmediğinin belirlenmesine ilişkindir.

5252 sayılı Yasanın 9. maddesinin 3. fıkrası uyarınca; Lehe olan hüküm, “

“önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygu¬

¬lanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.”

” Yerel Mahkemece, hükmün tesis edildiği 13.07.2006 tarihinde, somut olaya, 765 sayılı Yasa hükümleri ile 5237 sayılı Yasa hükümleri bütünüyle uygulandığında, 27.11.1999 tarihinde gerçekleştirilen tehdit eylemi nedeniyle, 5237 sayılı Yasa hükümleri sonucu itibariyle bütünüyle sanıklar lehine ise de; 765 sayılı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 aylık zamanaşımı süresine tabi bulunan eylemde, Özel Dairece incelemenin yapıldığı 19.09.2007 tarihinde, suç tarihi ile inceleme tarihi arasında 7 yıl 9 ay 22 günlük bir süre geçmiş, atılı eylemde 765 sayılı TCY’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde düzenlenmiş bulunan dava zamanaşımına ilişkin koşullar gerçekleşmiştir.

Sübuta eren suçun vasfının 765 sayılı TCY’nın 188/1-3. maddelerine uyduğu ve zamanaşımının da hükmün kesinleşmesinden önce gerçekleştiği işbu ahvalde sanığın lehine sonuç vereceğinden bahisle 5237 sayılı TCY’nın 106/2, a, c maddelerindeki vasfa istinatla bu yasanın uygulanma bütünlüğü içerisinde yeni yasanın zamanaşımı hükümlerinin tatbiki gereğine yönelmek ve lehe sonuç verecek yasanın 765 sayılı Yasa olduğu gerçeğinden uzaklaşmak mümkün değildir.

Zamanaşımının gerçekleşmesi nedeniyle, bu aşamada, 765 sayılı TCY hükümleri bütünüyle sanıklar lehine olup, Yargıtay C.Başsavcılığının itirazının kabulü ile Özel daire onama kararının kaldırılmasına, sanıklar hakkındaki hükmün zamanaşımının gerçekleşmesi nedeniyle bozulmasına, 5320 sayılı Yasanın 8. ve CYUY’nın 322. maddeleri uyarınca sanıklar Ö... K........., M.... C....... ve A.. Ö..... haklarındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle,

1-Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,

2-Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 19.09.2007 gün ve 4842-6643 sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,

3- Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, sanıklar Ö... K........., M.... C....... ve A.. Ö..... haklarındaki 13.07.2006 gün ve 186-302 sayılı hükmünün BOZULMASINA,

4-5320 sayılı Yasanın 8. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesinin Yargıtay Ceza Genel Kuruluna tanıdığı yetki kullanılmak suretiyle, sanıklar Ö... K........., M.... C....... ve A.. Ö..... haklarındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCY’nın 102/4 ve 104/2. maddeleri ile 5271 sayılı CYY’nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,

5- Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 29.04.2008 günü oybirliği ile karar verildi.