Sanık N..... G....’in kasten bina yakmak suçundan lehine olduğu kabul edilen 5237 sayılı TCY.nın 151/1, 152/2-a ve 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCY.nın 53/1-2. maddesinde öngörülen haklardan yoksun kılınmasına, sanığın sabıkasız geçmişi, suç işledikten sonra yargılama süresinde pişmanlık gösteren tutum ve davranışları tekrar suç işlemeyeceği hususunda mahkemeye olumlu kanaat geldiğinden sanığa verilen cezanın TCY.nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine, herhangi bir yükümlülük yüklenmeden bir yıl süre ile denetim altında bulundurulmasına ilişkin Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesince 09.03.2006 gün ve 309-92 sayı ile verilen kararın, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 21.05.2007 gün ve 1528-3917 sayı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Yargıtay C.Başsavcılığı ise 12.11.2007 gün ve 232533 sayı ile;

“5237 sayılı TCK.nun 53/4. madde ve fıkrası uyarınca, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1. madde ve fıkrasında belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılamayacağı hükmü karşında mahalli mahkeme hükmünde yer alan “

“TCK.nun 53/1-2. maddesi gereğince maddede öngörülen haklardan yoksun kılınmasına”

” ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle hükmün düzeltilerek onanması düşünüldüğünden, onama kararının kaldırılması gerektiği sonucuna varılmıştır.”

” görüşüyle itiraz yasayoluna başvurarak Özel Daire kararının kaldırılmasına ve açıklanan şekilde Yerel Mahkeme hükmünün düzeltilerek onanmasına karar verilmesini talep etmiştir.

Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Sanığa yüklenen “

“kasten bina yakmak”

” suçunun sabit olduğu hususunda gerek Yerel Mahkeme, gerek Özel Daire ve gerekse Yargıtay C.Başsavcılığı arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Özel Daire ile Yargıtay C.Başsavcılığı arasındaki çözümlenmesi gereken hukuki uyuşmazlık, sanık hakkında tayin olunan 6 ay 20 günlük hapis cezasının 5237 sayılı TCY.nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmesi karşısında, aynı Yasanın 53. maddesi uyarınca sanığın, maddede sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesine yasal olanak bulunup bulunmadığının belirlenmesine ilişkindir.

5237 sayılı TCY.nın 53. maddesinin 4. fıkrasında, “

“Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz.”

” hükmüne yer verilmiştir.

Yasanın hükmü açık olup, madde gerekçesinde de belirtildiği üzere, kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında mahkûm oldukları cezaya bağlı olarak Yasanın 53/1. madde ve fıkrasında yazılı herhangi bir hak yoksunluğuna hükmedilemeyecektir.

Aynı Yasanın 49/2. maddesi gereğince, 1 yıl veya daha az süreli hapis cezaları kısa süreli hapis cezasıdır.

Somut olayda, sanık hakkında tayin olunan ve kısa süreli hapis niteliğinde olduğu tartışılmaz bulunan 6 ay 20 gün hapis cezasının, Yerel Mahkemece ertelenmesine karar verilmiş olması karşısında, 5237 sayılı TCY.nın 53/4. maddesi hükmüne aykırı olarak, aynı maddenin 1 ve 2. fıkraları uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesi yasaya aykırı ve isabetsizdir.

Bu nedenle Yargıtay C.Başsavcılığının sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğine ilişkin itiraz, haklı nedenlere dayandığından kabulüne karar verilmelidir.

Öte yandan, Yargıtay C.Başsavcılığınca itiraz yasa yoluna başvurulmasından sonra, 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın, 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CYY.nın 231. maddesi uyarınca, sanık hakkında tayin olunan ceza süresi, bu cezanın ertelenmesine karar verilmiş olması ve sanığın sabıka kaydının bulunmaması da nazara alınarak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması olanağı doğduğundan, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır.

Bu itibarla Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının bu değişik gerekçe ile de kabulüne karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

1- Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının değişik ve ek gerekçelerle KABULÜNE,

2- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 21.05.2007 gün ve 1528-3917 sayılı kararının KALDIRILMASINA,

3-a- Sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCY.nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmiş olması karşısında, aynı Yasanın 53/4. maddesi uyarınca, aynı maddenin 1 ve 2. fıkralarındaki haklardan yoksun bırakılamayacağına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinin yasaya aykırı olması,

b- Sanık hakkında tayin edilen cezanın süresi, bu cezanın ertelenmesine karar verilmiş olması ve sanığın sabıka kaydının bulunmaması da nazara alınarak, hükümden sonra 08.02.2008 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik, 5271 sayılı CYY.nın 231/5. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Yönlerinden, Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.03.2006 gün ve 309-92 sayılı hükmünün BOZULMASINA,

4- Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 26.02.2008 günü oybirliği ile karar verildi.