Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/7804 Esas 2022/10749 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, sigortalılık süresinin ve yaşlılık aylığına hak kazandığını iddia ederek dava açtı. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar verdi. Davacı vekili istinaf yoluna başvurdu, ancak 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi. Daha sonra davacı vekili temyiz istemiyle başvurdu, ancak temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verildi. Davacı vekili, bu karara karşı bir kez daha temyiz yoluna başvurdu, ancak gerekli harçların ödenmediği anlaşıldı. Bu nedenle, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine geri çevrilmesine karar verildi.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu'nun geçici 3. maddesi, 1086 Sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ve 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükümleri uygulanmıştır. Bu kapsamda, temyiz isteği dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harcının tamamlanmaması durumunda ise, temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilir.

Mahkemesi : Kilis 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, davacının 2926 sayılı Yasaya tabi sigortalılık süresinin ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemlerine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı vekili tarafından temyizi sonucu, Bölge Adliye Mahkemesince temyiz isteminin süre yönünden reddine dair verilen ek kararın, davacı vekili tarafından temyizi üzerine, düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu'nun geçici 3. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan, 1086 Sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması halinde, karar veren Hâkim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Eldeki davada, davacı vekili tarafından 10.05.2022 tarihli dilekçe ile ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen 24.02.2022 tarihli kararın temyiz edildiği ve temyiz yoluna başvuru harcı ile temyiz karar harcının aynı tarihte yatırıldığı, Bölge Adliye Mahkemesince , 11.05.2022 tarihli 2021/1117 Esas, 2022/91 Karar sayılı Ek Karar ile davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verildiği, davacı vekilinin Ek Karara karşı 20.05.2022 tarihli dilekçe ile temyiz yoluna başvurduğu, ancak Ek Kararın temyizi için gerekli harçların ödenmediği anlaşılmaktadır. Böyle olunca, Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu'nun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten, harcın tamamlanmaması durumunda ise, şayet temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse davacı vekiline tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten ve tebligat parçası dosyaya eklendikten sonra gönderilmesi için dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 19.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.