Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/5660 Esas 2022/10873 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nde görülen bir tazminat davasında verilen karar, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nce düzeltilerek onanmıştır. Davacılar vekili, maddi hataya dayalı karar düzeltme talebinde bulunmuş ancak mahkeme talebi reddetmiştir. Ancak Yargıtay ilgili dairesinin bu talebin incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme tarafından verilen ek kararın isabetsiz olduğu ve ortadan kaldırılması gerektiği sonucuna varılmıştır. İş Mahkemeleri Kanunu'nun 8. maddesi uyarınca iş mahkemelerinin verdiği kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. Ancak 7036 sayılı yeni İş Mahkemeleri Kanunu'nda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin iş mahkemeleri tarafından verilen kararlar için de geçerli olduğu ifade edilmiştir. Ancak bu düzenleme, geçici bir madde ile sınırlıdır ve ilk derece mahkemeleri tarafından bu Kanun'un yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir. Kararda geçen kanun maddeleri açıklamalarıyla birlikte belirtilmiştir.

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası nedeniyle verilen hükmün, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 16/11/2021 gün ve 2020/7324 Esas- 2021/14308 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Davacılar vekili mahkemeye verdiği 09/03/2022 tarihli dilekçesi ile maddi hataya dayalı onama ilamının düzeltilmesine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemenin 10/03/2022 tarihli ek kararı ile, iş mahkemelerinden verilen kararlar ile ilgili olarak Yargıtayca verilen kararlara karşı karar düzeltme yolu bulunmadığı gerekçesi ile davacılar vekilinin talebinin reddine karar verilmiş ve ek karar davacılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Davacılar vekilinin maddi hataya dair talebini içeren karar düzeltme talebini inceleme yetkisinin Yargıtay ilgili dairesinin görevi dahilinde olduğu gözetildiğinde, mahkemece verilen karar düzeltme talebinin reddine dair ek kararın isabetsiz olduğu anlaşılmaktadır.
1-Yukarıda açıklanan sebeplerle; mahkemece verilen 10/03/2022 gün 2016/431 Esas – 2019/647 Karar sayılı ek kararın ortadan kaldırılmasına,
2-5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz.
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı yeni İş Mahkemeleri Kanununun 7. maddenin 3. fıkrasına göre “12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.” Geçici 1. maddenin 4. fıkrasına göre de “İlk derece mahkemeleri tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir.”
Dairemiz kararında maddi hata bulunmadığı gibi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda, Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine ilişkin bir hüküm bulunmadığı da dikkate alınarak, davacılar vekilinin dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten ötürü karar düzeltme talebinin REDDİNE, karar düzeltme harcının ilgilisine iadesine, 20/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.