Sanık             : 1- M.E.

                                     2- R.Ö.

                                     3- F.Y.

                                     4- Ş.Y. 

            O L A Y          :İzmit Köseköy Askeri Ceza Ve Tutukevi"nde gardiyan olarak görev yapan sanıklar P. Er M.E. ile P. Er Ş.Y. ve aynı ceza ve tutukevinde koğuş mümessili olan diğer sanıklar ( firar suçundan tutuklu ) P. Er R.Ö. ile (izin tecavüzü suçundan tutuklu) Hv. Er F.Y."ın, Nisan - Ağustos 1995 tarihleri içinde, cezaevinde tutuklu ve hükümlü olarak bulunan Y.P. ve yirmi beş arkadaşından değişik miktarlarda para aldıkları, sanıklardan P. Er M.E."in gardiyan olarak doğrudan doğruya yada koğuş mümessili olan diğer sanıklar vasıtasıyla tutuklu ve hükümlülere gece yarısı koğuşa girip müessir fiilde bulunup, cebir ve şiddet uygulayarak paraların geri istenmesini önlemek için göz dağı verdiği, aynı sanığın ve diğer sanık P. Er Ş.Y."nun cezaevi dışından temin ettikleri esrarı birlikte içtikleri ileri sürülerek, sanık M.E."in eylemlerine uyan Türk Ceza Kanunu"nun 209/2(26 kez), 440/2., sanık Ş.Y."nun eylemlerine uyan Türk Ceza Kanunu"nun 209/2, (2 kez), 64 ve 404/2., sanıklar R.Ö. ve F.Y."ın eylemlerine uyan Türk Ceza Kanunu"nun 209/2 (26"şar kez) 64. maddelerince cezalandırılmaları istemiyle 15. Kolordu Komutanlığı Askeri Savcılığı"nın 24.11.1995 gün ve E:1995/705, K:1995/537 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

İzmit 15. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi"nce, asker kişi sanıklar M.E. ve Ş.Y."nun yargılama sırasında terhis edildiği, yüklenen suçların birlikte işlendiği ileri sürüldüğüne ve suçların da askeri suç olmadığı, askeri bir suça da bağlı bulunmadığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmesi üzerine, sanıklar Ş.Y., R.Ö. ve F.Y."ın kararı temyiz etmemeleri nedeniyle, görevsizlik kararının kesinleştiği, sanık M.E."in temyizi üzerine, Askeri Yargıtay 2. Dairesi"nce, sanık hakkında askeri mahkemede esrar içmek ve irtikap (26 defa) suçlarından terhis edilmesinden önce kamu davası açılmış olması ve 353 sayılı Yasa"nın 4191 sayılı Yasa ile değişik 17. maddesine göre askeri mahkemenin görevi sona ermeyeceğinden verilen görevsizlik kararının usul ve yasaya aykırı bulunması nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiş, Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nce de, haklarında askeri mahkemece görevsizlik kararı verilip, kesinleşen sanıklar, Ş.Y., R.Ö. ve F.Y."a yüklenen suçlar nedeniyle sanıklardan Şenol"un terhis edilmesinden önce kamu davasının açılmış olması halinde, artık askeri mahkemenin görevinin sona ermeyeceği ve Askeri Yargıtay 2. Dairesi"nin bozma ilâmındaki gerekçelerin, adı geçen üç sanık hakkındaki davada da geçerli bulunduğu açıklanarak görevsizlik kararı verilmiş, Mahkememizin 24.10.1997 gün ve E:1997/58, K:1997/54 sayılı kararıyla, 353 sayılı Yasa"nın 17. maddesi hükmü uyarınca, sanıklar terhis edilmeden önce haklarında askeri yargı yerine kamu davası açıldığından, askeri yargı yerince verilen görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmiştir. 

15. Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesi, sanıklar M.E., R.Ö. ve F.Y."ın yüklenen suçlar nedeniyle cezalandırılmalarına, sanık Ş.Y."nun beraetine karar vermiş, Askeri Yargıtay 2. Dairesi, 21.6.2000 gün 2000/261-390 sayılı kararıyla, yüklenen eylemlerin askeri bir suç olmadığı, askeri bir suça bağlı bulunmadığı ve 353 sayılı Yasa"nın 17. maddesinde belirtildiği üzere tüm sanıkların yargılama sırasında terhis edilmeleriyle, askeri mahkemede yargılanmayı gerektiren ilginin kesildiği gerekçesiyle kararı görev yönünden bozmuştur.           

            15. KOLORDU KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 2.11.2000 gün ve E:2000/742, K:2000/570 sayıyla; bozma ilâmında belirtilen hususları tekrar ederek, yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Kocaeli Ağır Ceza Mahkemesi"ne gönderilmiştir. 

            KOCAELİ 2. AĞIR CEZA MAHKEMESİ: 12.6.2001 gün ve E:2001/317, K:2001/200 sayıyla; daha önce Uyuşmazlık Mahkemesi"nce, görevli yargı yerinin belirlendiği, Uyuşmazlık Mahkemesi kararlarının kesin olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, kendisine gelmekle, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı"nca, Mahkememize gönderilmiştir.           

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ali HÜNER’in Başkanlığında, Üyeler; Cengiz ERDOĞAN, Refik DİZDAROĞLU, Keskin KAYLAN, Necmettin ÖZKAN, Recep SÖZEN, Ahmet ALKIŞ’ ın katılımlarıyla yapılan 12.11.2001 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’ in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mustafa EKİNCİ ile Askeri Yargıtay Başsavcı Yardımcısı Yavuz Sezai KARAA’nın, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

            USULE İLİŞKİN İNCELEME:

            Dosyanın incelenmesinde, adli yargı yerince, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu verilen görevsizlik kararının, sanıklar ya da vekillerine tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun"un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Yargıtay İçtihadi Birleştirme Genel Kurulu’nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12 , K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanıklar ya da vekillerine tebliğ edilmeyen görevsizlik kararının kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. 

            Açıklanan nedenlerle, Kocaeli 2.Ağır Ceza Mahkemesi"nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa"nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa"nın 27.maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmektedir.

            SONUÇ: 2247 sayılı Yasa"nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından aynı Yasa"nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine, 12.11.2001 günü  kesin olarak oybirliği ile karar verildi.