Esas No: 2012/7667
Karar No: 2012/16188
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/7667 Esas 2012/16188 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/07/2011
NUMARASI : 2011/192-2011/352
Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanlığı davacının kendi işçileri olmadığını davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmesini, davacı işçinin iş sözleşmesinin İş Kanunu"nun 25/II. Maddesi kapsamında haklı nedenle feshedildiğini, süreklilik arz edecek şekilde işe geç geldiğini, görevini gereğince yerine getirmediğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Davalı şirket ise iş sözleşmesinin fesih nedeninin fesih yazısında gösterildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece feshin geçerli sebebe dayanmadığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine, işe başlatma tazminatı ile en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesine karar verilmiştir.
Hüküm davalı Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanlığı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesinde belirtilmiştir. Hüküm kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında birer birer açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir. Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar çıkarır. Hatta giderek denebilir ki, dava içinden davalar doğar, hükmün hedefine ulaşılmasını engeller, kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz. Yargıtay"ın yerleşmiş görüşü de bu yöndedir. (YHGK"nun 19.06.1991 tarihli 323/391 sayılı ve 10.09.1991 tarihli 281-415 sayılı ve 25.09.1991 tarihli 355-440 sayılı kararları).
Somut olayda, davacının işe iadesine karar verildiği halde hangi davalı işverenin işyerine iade edildiği açıkça gösterilmeyerek infazı kabil olmayacak şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.07.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.