Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, feshin haklı sebebe dayandığından, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava iş sözleşmesinin geçerli sebebe dayanmadan feshinden kaynaklanan kıdem ve ihbar tazminatına ilişkin olup, mahkemece, taraflar arasında daha önce İzmir 9. İş Mahkemesinde görülen işe iade davasında, davanın reddine karar verildiği gerekçesiyle davacı isteklerinin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine ve özellikle getirtilip dosya kapsamına alınmış olan İzmir 9. İş Mahkemesinin 2006/71 esas sayılı işe iade davasındaki tespit ve değerlendirmelere göre davacının iş sözleşmesinin işverence haklı sebebe dayanılarak feshedildiği, ancak mahkemece yapılan araştırma ve inceleme sonucunda feshin geçerli sebebe dayandığı belirlenerek davanın reddine karar verilmiş ve bu karar Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 30.10.2007 tarih ve 2007/18538 esas - 2007/32019 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiştir.
İş sözleşmesinin geçerli sebebe dayanılarak feshi durumunda işçi 4857 sayılı İş Kanunu"nun 21. maddesi uyarınca kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanır. Mahkemece bu yön gözetilmeden ve kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının hesaplattırılarak hüküm altına alınması gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi hatalıdır. Hüküm bu sebeplerle bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.07.2012 gününde oy birliğiyle karar verildi.