Sanıklar         :1-N.E.

                         2-S.A.

 OLAY             : Düzce İl Jandarma Komutanlığı emrinde, Merkez Bedelen Beslenme Heyet Başkanı olarak görevli sanık J.Yzb N.E.’un, Şubat 2003 – Temmuz 2004 tarihleri arasında, sivil kişi sanık S.A.’nın sahibi olduğu ATA Et Market isimli kasaptan et alımını temin edecek şekilde teklif mektupları verilmesini sağlayarak ve usulsüz uygulamalarla rekabeti önleyerek bahse konu kasaptan et alınmasını sağladığı, rekabetin engellenmesi suretiyle hileye başvurarak sivil kişi sanık S.A.’ya haksız menfaat sağlamak için et alımına fesat karıştırdığı, böylece, müteselsilen Devlet alım-satımına fesat karıştırmak suçunu işlediği, sivil kişi sanık S.A.’nın, diğer sanık J.Yzb. N.E.’la anlaşmak suretiyle ve kendisinin et satımını yapacağı şekilde teklif verilmesini sağlayarak hileye başvurmak suretiyle et satımı yaparak haksız menfaat temin ettiği, böylece, müteselsilen Devlet alım-satımına fesat karıştırmak suçuna iştirak etmek suçunu işlediği ileri sürülerek, sanık N.E.’un eylemine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 205, 80, 219/son, Askeri Ceza Kanunu’nun 30/B, sanık S.A.’nın eylemine uyan Türk Ceza Kanunu’nun 205,80,64/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle Jandarma Genel Komutanlığı Askeri Savcılığı’nın 3.12.2004 gün ve E:2004/1831, K:2004/810 sayılı iddianamesiyle kamu davası açılmıştır. 

JANDARMA GENEL KOMUTANLIĞI ASKERİ MAHKEMESİ: 8.3.2006 gün ve E:2006/1144, K:2006/82 sayıyla; 353 sayılı Yasa’nın 12. maddesi hükmü uyarınca yargılama görevinin adli yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeyen karar kesinleşerek, dava dosyası, Düzce Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderilmiştir. 

DÜZCE AĞIR CEZA MAHKEMESİ: 15.12.2006 gün ve E:2006/301, K:353 sayıyla; asker kişi sanığın, askerlik hizmet ve görevleriyle ilgili olarak işlendiği ileri sürülen suç nedeniyle, suçta asli maddi failin asker kişi olması, sivil kişi sanık hakkında Türk Ceza Kanunu’nun 64/1. maddesinin uygulanması talebiyle kamu davası açılmış olması ve 353 sayılı Yasa’nın 12. maddesinde yer alan “bir suçun müştereken işlenmesi halinde …” kavramının asli faillik olarak yorumlanması gerektiği açıklanarak yargılama görevinin askeri yargı yerine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dava dosyası, Düzce Cumhuriyet Başsavcılığı’nca, Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE: Uyuşmazlık Mahkemesi Ceza Bölümünün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler; Süleyman ÖZCAN, Hamdi Yaver AKTAN, Nuri YILMAZ, Recep SÖZEN, Hasan DENGİZ, Nuri NECİPOĞLU’nun katılımlarıyla yapılan 05.02.2007 günlü toplantısında, Raportör-Hakim G. Fatma BÜYÜKEREN’in, başvurunun reddi yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Askeri Yargıtay  Başsavcı  Yardımcısı Ercan ÇOBAN’ın, başvurunun reddine ilişkin yazılı ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: 

Dosyanın incelenmesinden, adli yargı yerine dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu verilen görevsizlik kararının, sanıklara tebliğ edilmediği, kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34. maddesi 2. fıkrasında belirtilen hususları içermediği anlaşılmıştır. 

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 34. maddesi 2. fıkrasında, “Kararlarda, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” denilmiş, 223. maddesinin 10. fıkrasında, “Adli yargı dışındaki bir yargı merciine yönelik görevsizlik kararı kanun yolu bakımından hüküm sayılır” düzenlemesi yer almıştır. 

Uyuşmazlığın incelenebilmesi için, 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanun"un 1 ve 14. maddeleri uyarınca, yargı yerlerince verilen kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmektedir. Ceza Muhakemesi Kanunu hükümleri dışında ayrıca, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu"nun 9.12.1931 gün ve E:1931/12, K:1931/48 sayılı kararında da belirtildiği gibi yargı yolunu değiştirmeye yönelik görevsizlik kararlarının temyize tabi oldukları kuşkusuzdur. Böylece, sanıklara başvurabilecekleri kanun yolu, mercii ve şekli gösterilmeyen ve tebliğ edilmeyen kararın kesinleşmesinden söz edilmesine olanak yoktur. Bu nedenle, sanıklara, yukarıda açıklanan haklarını belirtir nitelikte tebligat yapılarak temyiz süresinin beklenmesi, dava dosyası kesinleştikten sonra dosyanın Mahkememize gönderilmesi gerekmektedir. 

Açıklanan nedenlerle, Düzce Ağır Ceza Mahkemesi"nce verilen görevsizlik kararının kesinleşmemiş olması nedeniyle, 2247 sayılı Yasa"nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşmadığından, aynı Yasa"nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan başvurunun reddine karar verilmesi gerekmiştir. 

SONUÇ         : 2247 sayılı Yasa"nın 1 ve 14. maddesinde belirtilen koşullar oluşma-dığından aynı Yasa"nın 27. maddesi uyarınca yöntemine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN REDDİNE, 05.02.2007 günü  OYBİRLİĞİ  İLE  KESİN OLARAK karar verildi.