Davacı vekili, davaıcnın davalı belediyede şoför olarak görev yapmakta iken 01/03/2006 tarihinde emekli olduğunu, 15/03/1988 tarihinden emekli olduğu tarih olan 01/03/2006 tarihine kadar yapılan tasarruf kesintileri ile alınan devlet katkısı ve nemaların geri ödenmediğini ileri sürerek tasarruf teşvik ve nema alacağının ödetilmesine karar verilmesini  istemiştir.
Davalı vekili,  davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, 3417 sayılı Kanun gereği alması gereken tasarruf teşvik ve nema ödemelerinin yapılmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.   
Dava,  tasarrufu teşvik kesintisi ve katkı paylarının 3417 ve 4853 sayılı Kanunlar gereğince ilgili banka hesabına yatırılmaması nedeniyle tasarrufu teşvik ve nema alacağının davalı belediyeden  tahsiline karar verilmesi isteğine ilişkindir.
Resmi Gazete"nin 14/10/2011 gün ve 28084 mükerrer sayısında yayımlanan Uyuşmazlık Mahkemesinin 20/12/2010 tarih ve 156–328 sayılı kararında da belirtildiği üzere, tasarrufu teşvik kesintilerinin ilgililerin iradeleri dışında, idarenin kamu gücü kullanılarak yapılması, konunun kamu hukuku alanına ilişkin olması gözetildiğinde, tasarruf kesintisi, kurum katkısı ve  nemaların  tahsili  istemiyle  anılan  idarelere  karşı açılan davaların görüm ve çözümünde idari yargı yeri görevlidir. Görev hususu dava şartlarından olup, yargılamanın her aşamasında mahkemece resen dikkate alınmalıdır. Bu durumda, yargı yolu nedeni ile dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek hüküm kurulmuş olması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.     
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.07.2012  gününde oybirliğiyle karar verildi.