Vekilleri  : Av. Ş.S.

Davalılar  : 1-Karayolları Genel Müdürlüğü

Vekili      : Av. E.Ç. & Av. T.Ö.

                  2-K.Ç.

Vekili      : Av. Y.R. 

O L A Y  : Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; davacılardan S.D.’un  sevk ve idaresindeki 18…… plakalı araç ile  Ankara- Gerede istikametinde otoyolda seyrederken, kazanın olduğu otoyolun etrafındaki tel örgülerin bir kısmının doğa şartlarından dolayı çöktüğü ve hayvanların girebileceği şekilde hasarlı olmasından dolayı aniden önüne çıkan ineğe çarpması nedeniyle aracın takla attığını, kaza nedeniyle araçta bulunan davacıların yaralandığını, meydana gelen olayda  yolun bakım ve  onarımından sorumlu Karayollarının ve inek sahibinin kusurlu olduğunu ileri sürerek; araçta oluşan hasar için 4.635 YTL, kaza sonucu yaralanan davacılar için ise toplam 48.635 YTL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili istemiyle adli yargıda dava açmıştır.

GEREDE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ: 23.03.2010 gün ve E:2008/16 K:2010/71 sayı ile davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş ve bu karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.

YARGITAY 4. HUKUK DAİRESİ: 15.11.2011 gün ve E:2010/9836 K:2011/11869 sayılı BOZMA İLAMINDA özetle; hükmedilen manevi tazminat miktarının az olduğu, davacılar yararına daha üst düzeyde manevi tazminata karar verilmesi gerektiği, davalı Karayolları Genel Müdürlüğü yönünden davanın hizmet kusurundan kaynaklandığı gerekçesiyle yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliği nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle kısmen kabul kararının bozulmasına karar verilmiştir.

Mahkemece bozma ilamına uyularak yargılamaya devam olunmuştur.

 GEREDE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ: 09.10.2012 gün ve E:2012/86 K:2012/460 sayılı kararı ile davalılardan Karayolları Genel Müdürlüğü bakımından davanın görev yönünden reddine karar vermiştir.

Dosyanın incelenmesinden; kararın sadece davacı vekiline tebliği edildiği, davalılara tebliğ edildiğine ilişkin herhangi bir bilgi ve belgenin bulunmadığı; dolayısıyla Mahkeme kararının davalılar yönünden kesinleşmediği anlaşılmıştır.

Davacı bu kez aynı istemle Karayolları Genel Müdürlüğü aleyhine idari yargıda dava açmıştır.

SAKARYA 1. İDARE MAHKEMESİ:07.01.2013 gün ve E:2012/1287 K:2013/3 sayılı kararı ile 2918 sayılı Yasanın 110/1 maddesi gereğince, otoyola ineğin çıkması nedeni ile meydana gelen kazada oluşan maddi ve manevi zararın tazminine yönelik bulunan davaya adli yargıda bakılması gerektiğini belirterek yargı yolu uyuşmazlığı nedeni ile görev yönünden davanın reddine karar vermiştir.

İdare Mahkemesince verilen görevsizlik kararına karşı davalı idare vekilinin itirazı üzerine; görevsizlik kararı Sakarya Bölge İdare Mahkemesinin 15.05.2013 gün ve E:2013/710 K:2013/754 sayılı kararı ile onanmış ve karar düzeltme talebi de aynı mahkemece reddedilmek suretiyle karar kesinleşmiştir.

Davacı vekili tarafından, adli ve idari yargı yerleri arasında oluştuğu ileri sürülen olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi için başvuruda bulunmuş; İdare Mahkemesince, idari yargı ile adli yargı dosyalarının asılları, talep doğrultusunda Mahkememize gönderilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE:

Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Serdar ÖZGÜLDÜR’ün Başkanlığında, Üyeler: Eyüp Sabri Baydar, Ali ÇOLAK, Sıddık YILDIZ, Nurdane TOPUZ, Ayhan AKARSU ve Mehmet AKBULUT’un katılımlarıyla yapılan 27.01.2014 günlü toplantısında; Raportör-Hakim Filiz BUDAK’ın, 2247 sayılı Yasa’da öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Mehmet BAYHAN ile Danıştay Savcısı Mehmet Ali GÜMÜŞ’ün davada başvurunun reddi gerektiğine ilişkin sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dosya üzerinde 2247 sayılı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yapılan incelemeye göre;

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 14. maddesine göre; olumsuz görev uyuşmazlığının bulunduğunun ileri sürülebilmesi için adli, idari veya askeri yargı mercilerinden en az ikisinin tarafları, konusu ve sebebi aynı olan davada kendilerini görevsiz görmeleri ve bu yolda verdikleri kararların kesin veya kesinleşmiş olması gerekmekte; bu uyuşmazlığın giderilmesi istemi ise, hukuk uyuşmazlıklarında ancak davanın taraflarınca ileri sürülebilmektedir. Aynı Yasanın 27. maddesinde ise, Uyuşmazlık Mahkemesinin, uyuşmazlık çıkarmaya veya görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri önce şekil ve süre açısından inceleyeceği; yöntemine uymayan veya süresi içinde ileri sürülmemiş istemleri reddedeceği kuralına yer verilmektedir.

Davacı vekilinin istemi üzerine, Mahkememize gönderilen Gerede Asliye Hukuk Mahkemesinin dava dosyasının incelenmesinden; görevsizlik kararının, davacı vekiline tebliğ edildiği; anılan kararın davalı tarafa tebliğ edildiğine ilişkin evrakın dosyada bulunmadığı, bu nedenle;  söz konusu kararın kesinleşmediği anlaşılmıştır.

Bu durumda, görev uyuşmazlığına konu edilen kararlardan, Gerede Asliye Hukuk Mahkemesi kararı kesinleşmediğinden, 2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde öngörülen koşulları taşımayan başvurunun, anılan Yasa’nın 27. Maddesi uyarınca reddi  gerekmiştir. 

SONUÇ:  2247 sayılı Yasa’nın 14. maddesinde öngörülen koşulları taşımayan BAŞVURUNUN,  aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca REDDİNE, 27.01.2014 gününde OY BİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.