Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 20.07.1999 tarihinden 09.05.2011 tarihine kadar çalıştığını, davalının satış cirosu yüksek bir firma olduğunu, şirket içi yönetim rekabetinden dolayı müvekkilin işine son verildiğini,  feshin son çare olması ilkesine uyulmadığını iş akdinin davalı tarafından haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini beyan ederek, müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; Davanın süresinde açılmadığını, iş akdinin organizasyonel değişiklik ve davacının pozisyonuna uygun başka bir görev alanı bulunmadığından feshedildiğini, feshin geçerli nedene dayandığını beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, cevap dilekçesinde farklı bir fesih nedeni olan organizasyonel değişiklik ve davacının pozisyonuna uygun başka bir görev alanı bulunamaması gösterilmiş ise de, davalı işverenin fesih bildiriminde dayandığı fesih nedeninden farklı bir nedene dayanamayacağından, fesih bildiriminde geçerli bir neden bildirilmesi zorunlu olup, fesih bildiriminde de geçerli bir neden bildirmediği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının iş sözleşmesi yeniden yapılanma nedeni ile feshedilmiştir. Fesih bildiriminde belirtilen fesih sebebine göre bildirim içerik itibariyle yasaya uygun ve geçerlidir. Bu nedenle fesih bildiriminin açık ve kesin olmadığı yönündeki kabul yerinde değildir.
Dosya içeriğine göre; davacının iş sözleşmesinin davalı işverence yeniden yapılanmaya gidilmesi, özellikle de zımpara  işinde makineleşmeye geçildiği, bu sebeple oluşan istihdam fazlasından dolayı  feshedildiği anlaşılmaktadır. Gerçekten işyerinde yapısal değişikliğe gidilerek makineleşmeye geçilmesi bir işletmesel karara dayalı uygulama olup işletmesel kararın varlığı için ayrıca yazılı delil aranmasına gerek bulunmamaktadır. Başka bir anlatımla işletmesel karar her türlü delille kanıtlanabilir. Davalı  işverence alınan işletmesel  karar doğrultusunda işyerinde açıklanan biçimde değişiklik yapıldığı ve zımpara işinde makineleşmeye geçildiği ileri sürüldüğüne göre davacının çalıştığı işyerinde yapılan işin niteliği  dikkate  alınarak insan  kaynakları  uzmanı, işletme ekonomisi ve organizasyonu                                           uzmanı ve makine mühendisinden oluşturulacak üç kişilik bilirkişi kurulu eşliğinde keşif yapılarak savunmada belirtildiği gibi bir organizasyon değişikliği ve bu değişiklik gereği makineleşmeye geçilip geçilmediği, geçilmiş ise bundan dolayı istihdam fazlalığı oluşup oluşmadığı, oluşmuşsa bu fazlalığın işletmenin başka birimlerinde değerlendirilmesi olanağı bulunup bulunmadığı giderek feshe son çare olarak başvurulup vurulmadığı saptanmalı, bundan sonra tüm deliller birlikte değerlendirmeye tabi tutularak oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden eksik inceleme ile verilmiş olması nedeniyle  BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya  iadesine,  25.06.2012  gününde oybirliğiyle karar verildi.