Davacı vekili, davacının 29/12/2001-31/03/2011 arasında davalı yanında aralıksız çalıştığını, bu çalışmaların bir kısmını işin niteliğinde bir değişiklik olmaksızın taşeron nezdinde bir kısmının davalı nezdinde gerçekleştiğini, davacının işinde gösterdiği başarı ve performans nedeniyle son olarak bireysel operasyonlar, operasyon müdürü görevine yükseltildiğini, iş sözleşmesinin feshinde bireysel operasyonlar, operasyon müdürü pozisyonuna gerek kalmadığı gerekçesi belirtilerek keyfi tutum izlendiğini, Kanun"un açık hükmüne rağmen savunma alınmadığını, davacıya uygun iş olmasına rağmen teklifte bulunulmadığını, davacının yerine düşük ücretli işciler alındığını belirterek feshin geçersizliğinin tespiti ile davacının işe iadesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının çalıştığı birimde küçülme yaşandığını ve organizasyon değişikliğine gidilmesi zorunlu görüldüğünden, mevcut halin fayda sağlanamayacağı kesin olarak belirlendikten sonra organizasyon değişikliği sonrası davacının çalıştığı pozisyonun kaldırıldığını, fesih işleminin çalışanın davranışı veya verimsizliğinden söz konusu olmadığından savunmasına gerek olmadığını, alınan işletmesel karar doğrultusunda yasaya uygun fesih işlemi gerçekleştirildiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin feshinden önce davacıya uygun bir pozisyon olup olmadığının araştırılmadığı ve davacıya uygun bir iş teklif edilmeksizin fesih yoluna başvurulduğu, feshin son çare olma ilkesine uyulmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre, davacının iş sözleşmesinin davalı şirketin organizasyon yapısında gerçekleştirdiği değişiklik nedeni ile feshedildiği tartışmasızdır. Davalı işverenin Ankara"daki operasyon müdürlüğü sayısını bire indirgemiş, bu sebeple oluşan fazlalıktan dolayı  davacının   iş   sözleşmesinin   feshi   yönüne  gidilmiştir.  Mahkemece  alınıp  hükme dayanak teşkil eden bilirkişi raporunda davacının başka bir işte değerlendirilip değerlendirilmeyeceği imkanının olup olmadığının gözönünde tutulmadığı gerekçesi ile feshin geçerli nedene dayanmadığı sonucuna varılmışsa da, fesih sırasında davacının değerlendirilebileceği pozisyon bulunup bulunmadığı somut olarak ortaya konulmamıştır. Mahkemenin rapor doğrultusunda oluşturduğu gerekçe soyut kalmaktadır. Davacının fesih tarihinde değerlendirilebileceği  başka bir görev bulunup bulunmadığı varsa bu görevinin ne olduğu açık ve seçik bir şekilde belirtilmesi bakımından yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılması ve bundan sonra oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden eksik inceleme ile verilmiş olması nedeniyle  BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.