Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliği ile işe iadesine ve buna bağlı tazminat ile boşta geçen süre ücretinin hüküm altına alınması isteğinde bulunmuştur.
Davalı işveren iş sözleşmesinin ekonomik nedenle  fesh edildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, feshin son çare olduğu ilkesine uyulduğu ve feshin geçerli nedene dayandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı  tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında, iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.
Somut olayda, feshin geçerli nedene dayandığı yönündeki bilirkişi raporuna dayanarak davanın reddine karar verilmiş ise de davacı tarafça davalının aynı yerde Renta adlı bir şirket kurduğuna ilişkin iddiasına ilişkin olarak herhangi bir araştırma yapılmamıştır.
Bu nedenle iddia edilen şirkete ait Ticaret Sicil Kayıtları da getirtilerek davalı şirket ile ortaklarının ve faaliyet konularının aynı olup olmadığı, şirketler arasında ne tür bir ilişki bulunduğu hususunda yeniden bilirkişi raporu aldırılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.