Davacı vekili; müvekkilinin 29/01/2008 tarihinde ... Tic. Ltd. Şti."de işe başladığını, işyerinin ...A.Ş. tarafından devralındığını, müvekkilinin kesintisiz olarak işine devam ettiğini, bilahare ....AŞ. tarafından müvekkilinin iş akdinin 30/11/2009 tarihinde feshedildiğini,bu feshin geçersizliğine dair Gaziantep 3. İş Mahkemesinde işe iade davası açtığını, müvekkilinin işe iadesine karar verildiğini, bu dosyanın Yargıtay"da olduğunu, müvekkilinin davalı Pankent şirketi tarafından tekrar işe alındığını, diğer davalı şirketin ise A.Ş.’ye ait bir... şirket olduğunu, iş sözleşmesinin çalışmakta olduğu ....A.Ş. tarafından haksız ve geçersiz olarak 28.02.2011 tarihinde feshedildiğini iddia ederek müvekkilinin işine iadesine, işe iade kararının kesinleşmesine kadar geçecek dört aylık ücret ve sosyal hakların müvekkiline ödenmesine, müvekkilinin kararın kesinleşmesinden sonra bir ay içerisinde işe başlatılmaması halinde sekiz aylık ücret tutarında tazminatın müvekkiline ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar vekili; müvekkillerinden ........ Fabrikası aleyhine açılan davanın husumet sebebiyle reddinin gerektiğini, davacının çalıştığı tesisin sürekli zarar eden bir tesis olduğunu, davacının da şirketi zarara uğrattığını, bu sebeple feshin haklı olduğunu, davacının 17.09.2010 tarihinde belirli süreli iş akdi ile çalışmaya başladığını ve iş güvencesinden yararlanamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, işyerinden davacı ile beraber aynı tarihte 44 kişinin iş akdinin toplu olarak feshedildiği, davalı tarafın fesih bildirimini yazılı olarak davacıya bildirmediği, işverenin fesih bildirimini yazılı olarak yapmak zorunda olduğu gibi, fesih nedenini de açık olarak fesih bildiriminde göstermek zorunda olduğu, davalı taraf , davacının iş yerini zarara uğrattığını savunmuş ise de bunu somut olarak ispatlayamadığı ve davacının iş akdini de haklı olarak feshettiğini de ispatlayamadığı gerekçeleriyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki asıl uyuşmazlık, davacının iş güvencesi kapsamında olup olmadığı ve bu bağlamda davacının daha önceki işe iade davasının sonucunun görülmekte olan davaya etkisinin ne olduğu noktalarında toplanmaktadır.
İşe iade davası devam ederken işverence işçinin işe davet edilerek işe başlatılmasının, aksi ileri sürülmemişse feshin geçerli sebebe dayanmadığının işverence kabul edildiği şeklinde yorumlanması yerinde olacaktır. Bu halde işçinin işe iade ile iş güvencesi tazminatının belirlenmesine ilişkin talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi ve boşta geçen süre ücreti talebi bakımından ise hüküm kurulması gereklidir. (Y9HD., 2008/17120 esas, 2009/3175 karar, sayılı karar)
Somut olayda, davacı 29.02.2008-30.11.2009 tarihleri arasındaki çalışması bakımından davalı .... A.Ş.’ye karşı işe iade davası açmıştır. Mahkemece davacının işe iadesine karar verilmiştir. Bu karar temyiz aşamasındayken davacının, davalı .... A.Ş.’nin kurucu ortağı olduğu ve ... A.Ş.’nin 30.06.2010 tarihinde kapanan çikolata ve bisküvi fabrikasının yerinde 01.07.2010 tarihinden itibaren faaliyet gösteren diğer davalı ... şirketi tarafından 01.11.2010 tarihinde yeniden işe alındığı anlaşılmaktadır. Davacının açtığı önceki işe iade davasında mahkemece verilen kabul kararı Dairemizin 2011/5150 esas, 2012/71 karar sayılı ve 16.01.2012 tarihli ilamıyla onanmıştır.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında; mahkemece öncelikle davalılar arasındaki ilişkinin ortaya konularak önceki işe iade kararı uyarınca davacının ne gibi işlemler yaptığının araştırılması ve dairemizce onanan söz konusu işe iade kararıyla birlikte konunun değerlendirilmesi, sonucuna göre davacının hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin istek halinde ilgiliye iadesine, 14.06.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.
