Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanmadığını ileri sürerek feshin geçersizliğin tespiti ile işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının psikolojik rahatsızlığından dolayı konsantrasyon eksikliği, unutkanlık gibi problemler yaşadığı, bundan dolayı kendisinden verim alınamadığı gerekçesiyle iş sözleşmesinin geçerli nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının savunmasının alınmadığı, rahatsızlığıyla ilgili hiçbir araştırma yapılmadığı ve psikolojik rahatsızlığının ne gibi somut sorunlara yol açtığının tespit edilmediği gerekçesiyle davanın kabulü ile feshin geçersizliğine ve davacının davalı şirkette işe iadesine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında, iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve devamı maddeleridir. 
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. 
4857 sayılı Kanun’un 19. maddesinin 1. fıkrasına göre işveren fesih bildirimini yazılı yapmak ve fesih sebebini açık ve kesin bir şekilde belirtmek zorundadır. Fesih bildirimi yazılı yapılmamışsa veya fesih sebebi açık ve kesin bir şekilde belirtilmemişse aynı kanunun 21. maddesi gereğince geçerli sebep gösterilmediği kabul edilir.
Buna karşılık, aynı Kanun’un 25’inci maddesinde öngörülen, işverenin haklı nedenle derhal feshinde ise yazılı şekil şartı aranmamaktadır.                                                      
Davalı işyerinde, Banko Hizmetleri Asistanı olarak çalışan davacının iş sözleşmesinin, psikolojik problemler nedeniyle, kendisini tümüyle işine veremediği, konsantrasyon, dikkat ve unutkanlık problemleri yaşadığı, bu nedenle görevini etkin ve verimli biçimde yerine getiremediği gerekçesiyle geçerli nedenle feshedildiği, dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının rahatsızlığının, işini gereği gibi yerine getirip getirmemesine engel teşkil edip etmediğinin doktor raporu ile araştırılması gerekirken, eksik araştırmayla karar verilmesi hatalı olup, hüküm bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 12.06.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.