Davacı vekili, müvekkilinin 1981 yılından itibaren davalı işyerinde çalıştığını, 14.04.2011 tarihinde emekli olduğunu, bu dönem içinde kullandırılmayan yıllık izin ücretleri karşılığı 10.000 TL" nın  davalıdan tahsilini istemiştir. 21.09.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 23.590,15 TL" na yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının 14.04.2011 tarihinde emekli olduğu, çalışma dönemi içinde hakettiği halde kullandırılmayan yıllık izin sürelerinin bulunduğu, bilirkişi raporunun hükme elverişli olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir. 
Dosya içeriğinden, davacının 1981-14.04.2011 tarihleri arasında Liman İş Sendikasına üye olduğu, davalıya ait işyerinde 08.02.1984-14.04.2011 tarihleri arasında  kadrolu Usta Gemici olarak çalıştığı, davacının emekli olmadan önceki dönemde geçerli olan TİS"nin  82. maddesinde, kadrolu gemi adamlarına her hizmet yılı için otuz gün yıllık izin verileceğinin belirtildiği, davacıya 1987, 1990, 1991, 1992, 1994, 1996, 1997, 1999 yıllarında otuzar gün, 1985, 1986, 1988, 1989, 1993, 2000 yıllarında onbeşer gün, 1995 yılında yirmibeş gün yıllık izin kullandırıldığı, işverenin yıllık izinlerin kullandırıldığına dair izin defteri vs. yazılı delil sunmadığı anlaşılmıştır.
Mahkemece, davacının emekli olduğu dönemde geçerli olan TİS"nin yıllık izin ile ilgili hükümleri dikkate alınarak, tüm çalışma döneminde kullandırılmayan yıllık izin süreleri tesbit edilerek alacak miktarı belirlenmiş ise de, yıllık  izin ücreti verilen dönemlere ilişkin tüm TİS "leri getirtilerek, yıllık izin ile ilgili hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.