Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/8760 Esas 2022/11999 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi, 1983-1985 tarihleri arası hizmetlerin ve sigortalılık başlangıç tarihinin tespiti istemiyle açılan davada, davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunu esastan reddetti. Kararın temyiz edilmesi sonrası yapılan incelemede, sigortalılık başlangıç tarihinin yanlış tespit edildiği belirtildi ancak bu durum yeniden yargılama gerektirmediği için karar düzeltildi ve ilk derece mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri olarak ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi kararda açıklandı. Ayrıca davacının sigorta başlangıç tarihine ilişkin olarak, 506 sayılı Kanun'un 5510 sayılı Kanunla Mülga 60. maddesinin (G) fıkrasındaki düzenlemeye değinildi. Bu düzenleme, 18 yaşından önce malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tabi olanların sigortalılık süresinin, 18 yaşını doldurdukları tarihte başlamış kabul edilmesi gerektiğini belirtiyor.

Bölge Adliye
Mahkemesi : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
No :


Dava, 01.04.1983-20.09.1985 tarihleri arası hizmetlerin ve sigortalılık başlangıç tarihinin tespiti istemlerine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun “Onama Kararları” başlıklı 370. maddesinde; “Temyiz olunan kararın, esas yönünden kanuna uygun olup da kanunun olaya uygulanmasında hata edilmiş olmasından dolayı bozulması gerektiği ve kanuna uymayan husus hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde Yargıtay'ın, kararı düzelterek onayabileceği ile karar usule ve kanuna uygun olup da gösterilen gerekçenin doğru bulunmaması halinde, gerekçenin değiştirilerek ve düzeltilerek onanacağı” belirtilmiştir.
Davacının kısmen kabul edilen davasında sigortalılık başlangıç tarihinin tespiti talebine dair hüküm kurulurken 506 sayılı Kanun'un 5510 sayılı Kanunla Mülga 60. maddesinin (G) fıkrasındaki; “Bu maddenin uygulanmasında; 18 yaşından önce malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tabi olanların sigortalılık süresi, 18 yaşını doldurdukları tarihte başlamış kabul edilir.“ düzenlemesi gereği doğum tarihi 22.06.1968 olan davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 22.06.1986 olarak tespiti gerekirken 01.04.1983 tarihinde 1 gün çalıştığının tespiti şeklinde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi gereğince verilen karar, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; İlk Derece Mahkemesi hükmünün 1. bendinin tamamen silinerek yerine;
“ 1-Davanın kısmen kabulü ile; davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 22.06.1986 olduğunun tespitine,” ibarelerinin yazılmasına ve bu şekliyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, 6.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.