Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverence geçerli sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren, iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayandığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davanın bir aylık süre içinde açılmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir. 
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin birinci fıkrasına göre iş sözleşmesi feshedilen işçi, fesih bildiriminde sebep gösterilmediği veya gösterilen sebebin geçerli bir sebep olmadığı iddiası ile fesih bildiriminin tebliği tarihinden itibaren bir ay içinde iş mahkemesinde dava açabilir. Taraflar anlaşırlarsa işçi aynı sürede uyuşmazlığı özel hakeme götürebilir.
Bir aylık dava açma süresi hak düşürücü nitelikte olup, yargılamanın her aşamasında re’sen dikkate alınır. Dairemizce bir aylık dava açma süresinin başlangıcı fesih iradesinin işçiye ulaştığı tarih olarak kabul edilmektedir.
Somut olayda davacının iş sözleşmesinin feshine ilişkin bildirim 31.03.2011 tarihinde yapılmış, dava ise 02.05.2011 tarihinde açılmıştır. Fesih bildiriminin yapıldığı 31.03.2011 tarihine göre dava açma süresinin son günü olan 30.04.2011 günü hafta tatiline rastladığından kanun gereği olarak dava açma süresi tatil gününü takip eden 02.05.2011 günü mesai saati sonunda sona ermektedir. Bu duruma göre davanın süresinde açılmış olduğu anlaşıldığından, işin esasına girilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmiş olması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA,  peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.06.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.