Tefhim edilen kısa kararda davacının işe iade  edilmemesi halinde   işe başlatmama tazminatının  davacının  dört  aylık ücreti  tutarında belirlenmesine rağmen   sonradan yazılan gerekçeli kararın hüküm fıkrasında sözkonusu  işe başlatmama tazminatının  beş  ay  olarak tespitine  ilişkin hüküm kurulmuş ve böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki oluşmuştur. Salt bu aykırılık 10.04.1992 gün ve 1991/7  Esas, 1992/4 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına,  29.05.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.