Davacı vekili, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliği ile işe iadesine ve buna bağlı tazminat ile boşta geçen süre ücretinin hüküm altına alınması isteğinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında, iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran iş yerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, iş yerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Aynı Kanun"un 22. maddesi “İşveren, iş sözleşmesiyle veya iş sözleşmesinin eki niteliğindeki personel yönetmeliği ve benzeri kaynaklar ya da işyeri uygulamasıyla oluşan çalışma koşullarında esaslı bir değişikliği ancak durumu işçiye yazılı olarak bildirmek suretiyle yapabilir. Bu şekle uygun olarak yapılmayan ve işçi tarafından altı iş günü içinde yazılı olarak kabul edilmeyen değişiklikler işçiyi bağlamaz. İşçi değişiklik önerisini bu süre içinde kabul etmezse, işveren değişikliğin geçerli bir sebebe dayandığını veya fesih için başka bir geçerli sebebin bulunduğunu yazılı olarak açıklamak ve bildirim süresine uymak suretiyle iş sözleşmesini feshedebilir. İşçi bu durumda 17 ila 21 inci madde hükümlerine göre dava açabilir.” hükmünü içermektedir.
Öncelikle işçi sayısı yönünden fesih tarihinde davacının iş güvencesi kapsamında olup olmadığı araştırılmamış olup fesih tarihi itibariyle işyerindeki işçi sayısının araştırması gerekmektedir.
İşçi sayısı yönünden davacının iş güvencesi kapsamında olduğu, dolayısı ile davacının iş güvencesinden yaranlanma koşullarına sahip olduğunun anlaşılması durumunda iş sözleşmesinin davacıya dayanan geçerli sebeple feshinden önce işçinin savunmasının alınması ve gerek geçerli sebeple fesihte gerekse işletme gereklerine dayanan fesihte işçiye fesih bildiriminin yazılı olarak yapılması zorunludur.
Bu şekle uyulmadan yapılan fesih geçersiz kabul edilmektedir. Fesih işleminin kanunda öngörülen şekle uyularak yapılıp yapılmadığı, tarafların iddia ve savunmalarına bakılmaksızın resen gözönünde tutulması gereken bir husustur.
Mahkemece belirtilen bu hususlar gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
