Davacı vekili, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın süresinde açılmadığı gerekçesi ile davanın  reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin birinci fıkrasına göre iş sözleşmesi feshedilen işçi, fesih bildiriminde sebep gösterilmediği veya gösterilen sebebin geçerli bir sebep olmadığı iddiası ile fesih bildiriminin tebliği tarihinden itibaren bir ay içinde iş mahkemesinde dava açabilir. Taraflar anlaşırlarsa işçi aynı sürede uyuşmazlığı özel hakeme götürebilir.
Bir aylık dava açma süresi hak düşürücü nitelikte olup, yargılamanın her aşamasında re’sen dikkate alınır. 
Somut olayda;  temizlik işçisi olarak çalışan davacının iş sözleşmesi  yazılı fesih bildirimi olmaksızın sona erdirilmiştir.  06.08.2009 tarihinde işten çıkarılan davacı tarafından 07.09.2009 tarihinde dava açılmıştır. Dava açma süresinin bitim tarihi olan 06.09.2009 tarihinin  pazar gününe denk gelmesi sebebi ile davacının hemen ertesi gün 07.09.2009 tarihinde açtığı davanın süresinde  olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Mahkemece, davanın süresinde açılmadığı gerekçesi ile reddine karar verildiği halde gerekçeli karar yazılırken davanın süresinde olduğu anlaşılarak, kısa karar doğrultusunda gerekçe oluşturulmaya çalışılması hatalıdır. İşin esasına girilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın süre yönünden reddine karar verilmesi kanuna uygun düşmemiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,  25.05.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.