Davacı vekili, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının sevk ve idaresindeki araç ile kaza yaptığını, aracın kullanılamaz hale geldiğini, 4857 sayılı İş kanunu 25. maddesi gereğince haklı sebeple feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 2009 yılı Aralık ayında meydana gelen trafik kazası ile ilgili ile yüzde yüz kusurlu olan davacının  iş sözleşmesi kazanın öğrenilmesinden itibaren  altı günlük hak düşürücü süre içinde feshedilmediği, davacı hakkında idari soruşturma dahi açılmadan altı ay daha çalıştırıldığı, haklı sebep davalı tarafından ispatlanamadığı gerekçesi ile feshin geçersizliği ve işe iade kararı verilmiştir.
Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin haklı veya geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı Kanun’un 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun"un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye  aykırı   davranışlarıdır.  İşçinin  davranışı   ancak  işyerinde  olumsuzluklara  yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. 
Dosya içeriğine göre , yakın koruma ve makam şoförü olarak çalışan davacının iş sözleşmesi davacının işverene ait aracı hasara uğratması sebebi ile 4857 sayılı 25/II maddesi uyarınca haklı sebeple feshedilmiştir. Mahkemece işverenin aracının hasara uğratıldığı tarihten altı ay sonra yapılan feshin hasara uğratma olayına gerekçe yapılamayacağı belirtilerek başka araştırma ve inceleme yapılmaksızın davanın kabulüne karar verilmiştir.
Fesha dayanak yapılan 4857 sayılı Kanun"un 25/II-I maddesinde öngörülen haklı fesih sebebinin oluşabilmesi için işçinin kusurlu davranışı sonucu işverenin 30 günlük ücreti ile karşılayamayacak derecede zarara uğratması gerekir. İşverenin zarar uğramasından kaynaklanannin işleyebilmesi için öncelikli meydana gelen zarar miktarının  feshe yetkili makam tarfından öğrenilmesinden itibaren işlemeye başlar.
Somut olayda davacının görevi sırasında işverene ait aracı hasara uğrattığı sabittir. Mahkemece yapılacak iş, kazaya ait tüm belgeler getirtilip dosya kapsamına alınmalı , kazanın ve kaza sonucu meydana gelen zarar miktarının feshe yetkili makamın bilgisine hangi tarihte  ulaştığı belirlenmeli , zarar miktarı bakımından koşullar oluşmuş ise işverenin fesih hakkını kanuni süre içinde kullanıp kullanmadığı saptanmalı, makul süre geçmesine karşın fesih yoluna gidilmemiş ise davanın kabulüne, makul süre geçmemiş ise davanın reddine karar verilmesi gereklidir. Mahkemece bütün yönler araşıtırılmadan  eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.05.2012  gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.