Davacı vekili, herhangi bir geçerli ve haklı sebep bulunmadığı halde müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından performans düşüklüğü gerekçesiyle savunma dahi alınmadan feshedildiğini, işten çıkartılma anında gerekli işlemlere uyulmadığını, bu sebeple feshin geçersiz olduğunu beyanla işe iadeye;
Davalı vekili ise, davacının iş tanımında belirtilen görevlerini amirlerinin tüm uyarılarına rağmen gereği gibi ve süresinde yerine getirmediğini, bu durumu alışkanlık haline getirdiğini ve düşük performans gösterdiğini beyanla feshin geçerli sebebe dayandığını beyanla davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının performansındaki düşüşün davacıya olması gerekenden fazla iş verilmesinden kaynaklandığı ve verilen eğitimlerin yeterli olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile feshin geçersizliğine ve davacının davalı şirkette işe iadesine karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlığın konusu, iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığıdır.  4857 sayılı İş Kanununun 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
4857 sayılı Kanunu"nun 19. maddesinin 1. fıkrasına göre işveren fesih bildirimini yazılı yapmak ve fesih sebebini açık ve kesin bir şekilde belirtmek zorundadır. Fesih bildirimi yazılı yapılmamışsa veya fesih sebebi açık ve kesin bir şekilde belirtilmemişse aynı kanunun 21. maddesi gereğince geçerli sebep gösterilmediği kabul edilir. Buna karşılık, aynı Kanunun 25"inci maddesinde öngörülen, işverenin haklı sebeple derhal feshinde ise yazılı şekil şartı aranmamaktadır.                                      
Davalı işyerinde, satış geliştirme şefi olarak çalışan davacının iş sözleşmesinin, verilen görevleri layıkıyla ve süresinde yerine getirmediği ve performansının düşük olduğu gerekçesiyle geçerli sebeple feshedildiği, dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
Davalı işveren tarafından fesih gerekçesiyle yapılmış olan tespitlere ilişkin belgeler ve davacının fesih öncesi alınmış savunma yazıları dosyaya sunulmuştur. İşçinin düşük performanslı çalışması ve öngörülen hedefleri tutturamadığına yönelik savunması salt tanık anlatımlarıyla kanıtlanacak doğrulanacak hususlardan değildir. İşveren tarafından, gerek davacının iş tanımı çerçevesinde yerine getirdiği faaliyetlere, gerekse bu faaliyetlerin sonuçlarına yönelik değerlendirmeler yaptığı dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Davacının görevini yapmadığına dair tutanaklar değerlendirilerek davacının görevini gereği gibi yerine getirip getirmediği, getirmemişse bunun işçi dışındaki sebeplere dayanıp dayanmadığı,  iş yoğunluğunun görevin süresi içinde ve gereği gibi yerine getirilmesine olumsuz etkisinin olup olmadığı hususlarının birlikte değerlendirilmesi, bu konuda işletme yönetimi, pazarlama ve satış işlerinde uzman olan üçlü bilirkişi kurulundan davacının performans düşüklüğü, verimsizliği, yetersizliği veya davranışlarına dair rapor alınması, bu araştırmadan sonra tüm delillerin birlikte değerlendirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Bu sebeple, eksik inceleme ile yazılı şekilde verilen hüküm hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 22.05.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.