Esas No: 2022/7427
Karar No: 2022/12406
Karar Tarihi: 13.10.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/7427 Esas 2022/12406 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2022/7427 E. , 2022/12406 K.Özet:
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2022/7427 E. , 2022/12406 K. sayılı karar, bir rücuan tazminat davasıyla ilgili olarak açılmıştır. İlk derece mahkemesi, davayı kabul etmiştir, ancak temyiz istinafı sonrasında 7. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunu reddetmiştir. Karar temyiz edilmiştir ve dosyanın incelenmesi sonrasında davalıların eksik temyiz harcı yatırdığı tespit edilmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ve 25.01.1985 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı'na göre, temyiz dilekçesi verilirken harçların tamamı ödenmelidir. Bu nedenle, davalıların tamamlanması veya ödenmesi için yedi günlük kesin süre tanınarak, temyizden vazgeçilmemesi durumunda, temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 434. maddesi ve İçtihadı Birleştirme Kararı'dır.
"İçtihat Metni"
Bölge Adliye
Mahkemesi : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
No :
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen kararın, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Kararı temyiz eden davalı.... ve Tic. A.Ş. vekilinin nisbi temyiz harcı yatırması gerekirken, başvuru harcı yatırmak suretiyle eksik temyiz harcı yatırıldığı anlaşılmaktadır.
“Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434. maddesi (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması halinde, karar veren Hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.”
Davada ise, yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden davalı davalı.... ve Tic. A.Ş. vekili tarafından temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenmemiş bulunmaktadır. Böyle olunca da, temyiz yoluna başvuran anılan davalı hakkında Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun anılan maddesinde öngörülen prosedür işletildikten ve verilecek süre içerisinde nisbi temyiz harcı yatırılmayan davalı yönünden temyiz dilekçesinin reddi yönüne gidilirse ilgili ek kararın tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten, temyizin süresinde yapıldığı sonucuna varıldığı takdirde ise doğrudan iade edilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 13.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.