Davacı vekili ana dosyadaki dava dilekçesinde; 01/10/2000 tarihinden itibaren çalışmakta olduğu davalı işyerinden yıllık ücretli izin alarak dil eğitimi için Amerika Birleşik Devletleri"ne gittiğini, izninin sonuna doğru davalının Ankara temsilcisi .. ile yaptığı telefon görüşmesinde “her türlü yasal hakları korunarak işten çıkarıldığının” bildirildiğini, iş sözleşmesinin işverence haklı sebep olmadan sözlü bildirimle feshedildiğini  ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla; kıdem ve ihbar tazminatları, ikramiye, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, fazla çalışma ücretinin %5 fazlası, genel  tatil ücreti  ve genel  tatil ücretinin %5 fazlası alacaklarının, birleşen dosyadaki ek davasında da fazla çalışma ücreti, fazla çalışma ücretinin %5 fazlası, genel tatil ücreti ve genel tatil ücretinin %5 fazlası alacaklarının ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 01/01/2009-30/01/2009 tarihleri arasında yıllık izinli olduğunu, yıllık izninin bitiminde işe başlamadığını, başlaması için gönderdikleri 26/02/2009, 01/03/2009 ve 27/03/2009 tarihli ihtarnamelere rağmen başlamadığı için 31/03/2009 tarihli fesih bildirimiyle iş sözleşmesinin derhal ve haklı sebeple feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda  istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Hüküm taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2)Davacının 01/01/2009-30/01/2009 tarihleri arasında yıllık izinli olduğu, iznin bitim tarihinde dönüp işine başlamadığı, işverence gönderilen işe başlaması yolundaki ihtarnamelere rağmen gelmediği, bu nedenle iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından 31/03/2009 tarihli fesih bildirimiyle devamsızlık sebebiyle haklı olarak feshedildiği açıktır. Davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanmadığı anlaşılmakla, anılan istemlerin reddi gerekirken kabulü doğru olmamıştır.
3) 01/01/2009-30/01/2009 tarihleri arasında yıllık izinde bulunan ve bu tarihten fesih tarihi olan 31/03/2009 tarihine kadar da işinin başına dönmediği için 2009 yılında fiili çalışması bulunmayan davacının bu dönem için fazla mesai ve genel tatil ücretleriyle bu alacakların %5 fazlalarına hak kazandığının kabulü yönünde hüküm kurulması da hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 900.000 TL duruşma avukatlık parasının davalıya karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 15/05/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.